KAYIP RUHLAR

Geri Dönüş

Katherine! Katherine!
-Uyan çabuk saat 07:00, ilk günden okula geç kalmak istemezsin küçük hanım.
Diyerek fırladım o kocaman duygularımı hissettiğim, en güzel rüyalarımı gördüğüm yatağımdan.
-Biraz daha uyusam ne olurdu sanki!
-Hayır! Yetiştirmen gereken işlerin var ve sonra okula gitmen gerek. Kusura bakma tatlım.
Dedi annem ve küçük bir öpücük yollayıp çıktı evden. Kapı kapandı ve içimden "git biraz daha uyu" sözcükleri aktı. Fakat ödemem gereken faturalar, gitmem gereken bir okul ve işim var.
Çantamı alel acele hazırladım, buzdolabında pek bir şey olmadığı için yemek yemeden evden çıktım. Otobüsü kaçırmamam gerek ama koşacak halim bile yok. Midem o kadar boş ki kıpırdayamıyorum derken "Aman Tanrım! Otobü..." bağırmama bile gerek kalmamıştı. Harika! Okula yürüyerek gideceğim. Çantamı açıp cüzdanı mı bakmaya tenezzül bile edemeyen arkamda bir araba belirdi ve sanırım az önce telaşla yola indiğimi fark etmemişim.
-Hey! Önüne baksana, görmüyor musun beni öldürecektin.
Siyah camları olan ve yıllarca çalışsam bile maaşımın yetmeyeceği bmv'den kafasını uzatan o havalı gözlükleri ve garip konuşmasıyla her kızın hayalini süslediğini sanan o kurul çocuk
-Sen arkaya bakmayı hiç denedin mi? Bu yol senin için değil benim için.
-Kendini bu arabaya binince her yerin senin olduğu gibi bir fikre dalıyorsun herhalde. Ulaşamayacağın bir kız ve yapamayacağın hiç bir şeyin olmadığını düşünüyorsun. Yanılıyorsun, istediğim yolda yürürüm bu seni ilgilendirmez.
"İçerden kahkaha atarak"
-Güzel düşünce ama dikkat et ben öldürmediysem bile mutlaka başkası öldürür.
Dedi ve gözlüklerini çıkarıp uzun bir süre alaycı bakışlarla bana baktı. O an anlamıştım baya komik duruma düştüğümü. Ama hiç yılmadan söylenmeye devam ediyordum.
- Bu bir uyarı değildi. Kötü birinden duyduğun ve sonunda söylediklerin için özür dilemeni sağlayacak bir kaç sözcüktü.
Dedi ve konuşmama fırsat bile vermeden o son model arabasını sürüp gitti.
Beni korkutabileceğini sanıyor, kim ki o kötü biriymiş. Gerçekten böyle diyerek ne demeye çalıştı acaba, kendini kötü biri olarak mı görüyor, yoksa arkadaşlarının ona taktığı sıradan bir lakap mı? Neyse, bir daha onu görmeyeceğim bile. Bir de özür dileyecek mişim, çok bekler...
Bunları düşünürken bayağı bir yürüdüğümü kafamı kaldırdığım da okulu görünce fark ettim. Kapıdan girdiğimde son model arabalar, hentbol takımının o gözde oyuncuları, seksi vücutlarıyla tüm erkekleri baştan çıkaran Amigolar ve bayılma mı sağlayacak derece de içilen sigaralar derken bir araba belirdi gözüme. Bir yerden tanıdık geliyordu. Hayır, hayır olamaz az önce beni neredeyse ezecek o bmv burada olamaz. Evet, o. Ha...
"Katherine! Katherine!"
-Uyan çabuk saat 07:00, ilk günden okula geç kalmak istemezsin küçük hanım.
Sesini duyarak uyandım. Uzunca bir süre neler olduğunu anlamadım. Sonra kendime gelince bunun bir rüya olduğunu anladım. Derin bir nefes aldım ve mutlu oldum.
-Biraz daha uyusam ne olurdu sanki!
- Hayır! Yetiştirmen gereken işlerin var ve sonra okula gitmen gerek. Kusura bakma tatlım.
Annem tam öpücük atıyordu. Bir dakika bu konuşma bana neden bu kadar tanıdık geliyor dememe kalmadan çoktan kapı kapanmıştı. Çok fazla kurcalamama gerek yok sadece bir rastlantı diyerek çantamı hazırladım ve evden çıktım. Yürüyordum birden otobüs önümden geçti ve gitti. Korkmuştum nedense rüyam sanki hala devam ediyor gibiydi. Daha ne olduğunu anlamadan arkamda bir bmv belirdi ve gitti. Arabanın arkasından öyle bir şaşkınlıkla baktım ki, az önce neler olduğunu bile hatırlayamıyorum. Her şey çok garip. Neler olduğunu anlayamıyorum. Gördüklerimin gerçek olduğuna mı şaşırmalıyım yoksa kendine kötü diyen o ukala'nın rüyamda olmasına mı şaşırmalıyım. Neler oluyor en ufak bir fikrim bile yok ve istemsizce gelen bir ürperti beni daha da korkutuyor.