Hey Bitch

Sa

Bugün kardeşimin öldüğü gün . Hiç görmediğim erkek kardeşimin ölüm yıl dönümü. Mezarının nerde olduğunu bile bilmiyorum . O saçma hastanedeki saçma doktor yüzünden ... neyse. Zaten annemin ailesindeki tüm erkekler farklı nedenlerden farklı biçimlerde ölmüş ve öldürülmüş. Kardeşim ve dayım hariç . Sanırım ikiside beyin kanaması . Ama yinede farkları var . Kardeşim doğum sırasında yapılan bir hatadan dayım ise boksta kafasına aldığı bir darbe sonucu . Tabii benim canımı sıkan şey kardeşimin ölmesi değil. Sonuçta bir gün hepimiz öleceğiz . Benim canımı sıkan asıl şey sanki o hiç doğmamış gibi davranılması . Bir insanın , özelliklede kendi çocuğunun öldüğü bir insan nasıl mutlu olabilir .

Şekil A'da görüldüğü gibi ;

' Adar Taştan ve Sıla Taştan '

Bu arada ben 'Zerda Taştan ' nam-ı değer ' hastane kaçkını ' . Ailemi sanki iguana kılıklı orangutanın dölü gibi anlattığıma bakmayın genelde böyle günlerde biraz korkunç olurum . İnsanlara sanki ejderya demişler gibi bakarım. Bide okulda böyle korkunç oluyorum. Sonuçta Taştan ailesinin okuldaki itibarı benim .

Hayır aile okulunda okumuyorum . Çünkü en son o okula gittiğimde bi hoca sırf babam daha fazla para versin diye babama sürtüklük yapmıştı. Annemle bende karının saçını başını yolmuştuk neyse konumuz bu değil . Yada konumuz bu sonuçta benim hikayem . Benim hayatımın anlatılması gerekiyo dimi yazarcığım . Neyse benim biricik okul hikayemide dinlediğinize göre ben 2 günlüğüne depresyona girer . Bay bay .

Hadi görüşürüz ( eğer varsa) canım hastane kaçkınlarım .