HAYALLERİM SEN VE BEN

Ben ona nefesim demiştim insan nefes almadan yaşar mı sanıyorsun ben ona diğer yarımsın beni sen tamamlıyorsun demiştim bir insanın diger yarısı yokken ayakta sağlam durabilir mi sanıyorsun Oysaki ne kadar da çok hayalimiz vardı. Korktum belkide yada o korktu yaşanıcaklardan yada yaşanmışlıklardan. Onu ilk gördüğüm gün...
Ahh ah ilkler. Nasıl da heycan yapmıştım. Masal gibiydik biz onunla. Bir vardık bir de yok. O hayaller o güzel günler hepsi geride kaldı. Artık her şey boş bütün hayaller bomboş. Hadi yeniden gel. Yeniden sev beni. Hadi tekrar tut elimi. İşte sürekli böyle kaptırıp gidiyorum her dakika onu düşünüyorum yanımda o olsun istiyorum. Sanırsam bunun adı aşk. Ama yasayan biz değil kalpler ve acısıda tam olarak orda kalıyor. Keşke hiç keşke demesek. Belki anılarımızı özlüyorumdur. Belki de off neyse. Konuştukça hatırlıyor hatırladıkça daha çok özlüyordum. Neyse sen sevmesende ben ikimizin yerinede sever hayallerimde mutlu oluruz sevgilim...