O KİM ?

<Yalanlarla Oyun>

Serkan okuldan hızlıca çıktı ve adımları oldukça hızlıydı. Arkasından elif seslendi :

─ Serkan bekle, Serkaaan!

─ Konuşma Elif, sus, sus konuşma

─ Bu yolla çözemezsin, sen de biliyorsun bunu, değer mi söyle ha değer mi?

─ O adamın ağzını burnunu dağıtacağım

─Sence bu mantıklı mı?

─Mantıklı olmasını isteyen kim?

Elif, Serkan'ı iyi tanırdı. O bugüne kadar tanıdığı en inatçı erkekti hatta en inatçı insan bile olabilirdi ama Elif Serkan'ı çok severdi. Hatta ondan hoşlanıyor bile olabilirdi. Olabilirdisi az kaçardı. Ona aşıktı ama hep inkar ederdi.

Serkan'ın hızlanış sesiyle irkildi. Kendine geldi ve sinirlenmeye gerçekten başlamıştı. Sonra kendine haksızlık ettiğini düşündü.

─Tamam git, durmanı istemiyorum, ağzını burnunu kır o değersiz kişinin sadece sen acı çekeceksin. Seni sevseydi ve haketseydi zaten bunu sana yapmazdı. Git seni haketmeyen bir insan için enerji harca.

Serkan durdu ve aklından Elif'in ne kadar haklı olduğunu geçirdi. "Değer miydi? " Cevabını çok iyi biliyordu. Vazgeçti, vazgeçmesi gerekiyordu ama Deniz'i seviyordu. Aynı şey onun için geçerli miydi bilmiyordu ama karşılıklı olmak zorunda değildi.

Elif onun burada vazgeçip dönmesine pek inanmadı aslında çoğu zaman Serkan'ın hareketlerine anlam veremez ve ona inanmazdı. Şu an düşündüğü şeylere inanamadı. Serkan'a ondan hoşlandığını söylemek bile geçti içinden. Bir anda kendini Serkan'ın karşısında buldu ve sanki kendi isteğiyle hareket etmediğini düşünmeden edemedi.

─Serkan senden hoşlanıyorum. Senin böyle düşünmediğini bili... (devam etmedi) düşünmeden Serkan'ın dudaklarına yapıştı!!!

Uyandığında Elif ter içinde kalmıştı. Biliyordu gerçek olmadığını. Olamazdı ki. O söyleyemezdi. Hep içine atardı.

Birden korkuyla irkildi. Balkonun kapısından kendini izleyen bir çift göz gördü hemen gözlerini kapadı ve onun bir kedi olduğunu fark etti.