1เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก...
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมีน อลิชา~~~ นั่นแหละค่ะ. หลังจากวันนั้นฉันก็ช็อกและร้องไห้หนักมาก -____-
แต่ตอนนี้ฉันก็เริ่มทำใจได้แล้วน้าาาาา แต่ฉันก็แอบชอบพี่ชูก้าอยู่เหมือนเดิม และเแอบแช่งทุกวันว่าขอให้พี่ชูก้าและพี่มิวเลิกกันไว้ๆ .เบะปากแรงๆๆ ปึง! "เห่ย. ทุบโต๊ะซะตกใจเลย ยัยแนตตี้ ยัยจิน ฮ่าๆๆๆๆ" ยัยแนตตี้กับยัยจินอยู่ชมรมข่าวค่ะ ใครทำอะไรที่ไหนอย่างไรตามไปเผือกหมด - . . -
"แกรู้ข่าวที่พี่ชูก้ากับพี่มิวเลิกกันเพราะพี่มิวไปคบกับพี่ตี๋ยังงงง!?" ห้ะะ เดี๋ยวๆ ไปฟังผิดมารึเปล่าค้ะ? แต่ก็แบบ แอบดีใจนิสๆนะ คิคิ
"แกไปฟังผิดมารึเปล่า? เค้าจะเลิกกันได้ไง เพิ่งคบกันแค่เดือนเดียวเองนะ" ต้องแสดงเป็นนางเอกผู้ใสซื่อ หึหึ
"แกตาบอดป่ะ -0- เมื่อเช้าพี่ตี๋มาคุกเข่าต่อหน้าพี่มิวหน้าสนามใหญ่ ขอพี่มิวเป็นแฟน แทนที่พี่มิวนางจะปฏิเสธ เสือก(?)ตกลงซะงั้น ทั้งๆที่มีแฟนอยู่แล้วเนี่ยน้ะ =___=" แนตตี้พูด
"แล้วพี่ก้าอ่ะะ?" ฉันถามกลับไปเพราะวินาทีนั้นเป็นห่วงพี่ก้าอยู่คนเดียว อิ้อิ้
"พี่ก้าก็พูดว่า โชคดีนะ แค่นั้นแล้วก็หายหัวไปไหนไม่รู้แล้วอ่ะ โรงเรียนเราก็กว้างขก.ตามหาอ่ะ
"ตอนนี้เลิกเรียนแล้วใช่มั้ย งั้นเราขอไปตามหาพี่ก้าก่อนนะ รายนั้นน่าสงสารนะ" ฉันพูดก่อนจะวิ่งออกไป แต่ก็ได้ยินเสียงยัยสองตัวนั้นตะโกนมาว่า "ไปตามหาแบบนี้ชอบพี่เค้าหรอ?" แน่ล่ะ เพิ่งรู้หรอ -_____-
.
.
.
.
.
.
.
.
แหกๆๆๆๆ เหนื่อยโว้ยยยยยยย อยู่ไหนว้ะ หาจนทั่วโรงเรียนแล้วไม่เจอเลย โอย เริ่มท้อแล้วอ่ะเด้ TT เดี๋ยวนะๆ เมื่อกี้ได้ไปหาที่ห้องเก็บของป่าวว้ะ แต่พี่เค้าจะไปอยู่ในนั้ยทำไมว้ะ อากาศก็ไม่มี แต่ลองไปดูก็ไม่เสียหายน่ะ ฉันกำลังวิ่งไปที่ห้องเก็บของ ซึ่งตอนนี้ถึงแล้ว -__- ฉันเปิดประตูเข้าไปกลิ่นอับนี่โชยมากจ้า "พะ พี่ก้าอยู่ในนี้ป่าวอ่ะ?" .กริบ ไร้สัญญาณตอนรับ. "ใคร? อย่ามายุ่งโว้ยย! ออกไป!!!"แสดงว่าอยู่ -______- "พี่ก้า.นี่หนูเองนะ มีนไงจะใครล่ะ" "มีน? อ่อ จำได้ล้ะ แล้วมาทำไมครับ. ถ้าจะมาปลอบอ่ะ ไม่ต้องหรอกมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย.." "ไม่ใช่ค่ะ จะมาคุยกับพี่" "ทำไมพี่ไม่ลองนึกดูบ้างค้ะว่าอาจจะมี 'คนคนนึง'ที่รักพี่มากกว่าพี่มิว แล้วเค้าก็ไม่อยากให้พี่เสียใจก็ได้นะคะ หนูรู้ว่าพี่รักพี่มิวมาก แต่พี่มิวเค้าอาจจะรักพี่น้อยกว่าที่พี่รักเค้าก็ได้นะคะ ทำไมพี่ไม่ลองเปิดใจ. รักใครคนอื่นนอกเหนือจากพี่มิวบ้างล่ะคะ?" ฉันนี่บรรยายไปเกือบร้อยชาติเลยอ่ะ TT กลัวพี่เค้ารำคานจัง ฮอลลลลลลลลลลลลลลลลล
"นั่นสิ จริงอย่างที่มีนว่าหล่ะนะ ขอบคุนมากนะที่ทำให้พี่ตาสว่าง งั้นพี่ไปก่อนนะ จุ้บ!" เห้ยๆ บอกกู(?)ทีว่านี่ไม่ใช่ความฝัน >///< อะไรคือก่อนที่พี่ก้าจะวิ่งออกจากห้องไปเค้าหันมาจุ้บแก้มฉันอ้าา ♡♡ บางทีนะ...ฉันอาจจะมีหวังก็ได้ พี่เค้าจุ้บแก้มฉัน ฉันนี่คิดไปไกลแล้วหล่ะสิ....
ฉันรักพี่มากกว่าเดิมอีกนะคะ พี่ก้า♡
โปรดติดตามตอนต่อไป....
สวัสดีค่าา ตอนสามอัพแล้วน้าา นรุ้งมีนเริ่มจะมีหวังแล้วล่ะเส้ๆๆๆ จุ้บกงจุ้บแก้มด้วยย>< โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยน้าค้าา
จากไรท์ Yolliedotm.
