Perks Of Being The Youngest Sister.
Written by me, of course. :P Dejoke, hahaha. Pakilala ko po sarili ko, I'm Paula Vanessa Mendoza. 18. Ang mutyaka ng Valenzuela! XDD
Srsly, I wrote this story out of SEVERE depression. Kahit hindi halata sa pag-intro ko sa sarili ko na depressed ako. XD GANYAN TAYO EEHH. :))
Yung title hindi halatang walang originality no? Hindi kaya halatang hinango lang sya dun sa "Perks Of Being A Wallflower". Bwahaha..
At para sa kaalaman ng lahat, ngayong 3am ko pa talaga naisipang gumawa ng story. Nakakarinig na ko ng tilaok ng manok sa labas. Feeling ko nga may nakasilip na sa bintana. Hahaha. Eh wala eh, di ako talaga makatulog. :P
By the way highway, This story was made by my widest, dramatic and forever violent imagination. Any significance to anyone is purely coincidental. Enjoy reading! :*
---
***Chapter1~~~
Magy here, Margareth Palmonez. The youngest girl in our family. So you think I'm lucky? Well, not really. Welcome to my world, watties.
It's my graduation day tomorrow, at papunta na ko sa school para kunin yung toga ko, with my ever loving bestfriend, Sheen. :)
"Hay nako bes, super excited na ko para bukas! Ga-graduate na tayo sa High school. And besides, ipapakilala ko na si Jem sa family ko. Hehehe." sabi nya. Tss. Inunahan pa ko dumialog sa story ko. Pagbigyan, bestfriend ko naman eh. Haha.
"Sus, kaya pala sobrang excited. Baka hindi kana makatulog mmaya nyan? Hahaha... Pero goodluck. Text mo ko kung isusugod na natin sa hospital si Jem after sya jombagin ng Daddy mo ha?"
"Ang swerte ko talagang maging kaibigan ka noh Margareth Palmonez? Tse! :/ "
"Uyy galit-galitan, hahaha. Joke lang bes, syempre excited din ako for you. If you want, pwede ko kayong samahan bukas. Pampabawas ng kaba mo and to lighten the situation if ever uminit ang ulo ng Daddy mo."
"Talaga bes? Ok lang? Pero graduation din bukas ah, hindi ba kailangan nandun ka sa family mo to celebrate?" At eto na po ang iniiwasan kong issue, lumabas na.
"Celebrate? Wow. NICE WORD. What for? Hindi kame ayos ng Mama ko, at dahil dun, malamang galit din saken si Papa. Nice timing, graduation bukas, malamang wala din silang balak manood manlang."
"Kaya pala wala akong nakikitang bakas ng excitement sayo. Ano nanaman bang pinag-awayan nyo?"
"As usuall, yung pagkampi nnaman nya sa anak nyang TAMA forever."
"Naku bes, mas maganda kung ikaw na unang pumansin sa Mama mo mamaya, para happy ka bukas."
"I'll try." Yan nalang yung nasagot ko, andito na kasi kame sa school. Nagpunta na kami sa mga rooms namen. Oo, hindi kame magkklase. Pero sila ni Jem classmates.
Masaya tong section ko, isa din sila sa dahilan kung bakit napakasaya ng HS life ko. Masyado kaming bonded, at kahit 30 kame sa klase, magkakasama kami pumapasok, nagre-recess at naglalakad palabas ng school pag uwian. Bahala na kung wala ng space sa kakainan o dadaanan namin, wala kaming pake. Hahaha.
Pati yung adviser namin kasali. He was the one who made this section SOLIDLY bonded. Bukod kasi sa Psychology ang major nya at psinycho nya kami (XD), halos kaedad lang din namin kasi sya, Having only 4years of age gap to be exact. Kami yung una nyang klase pagtapos nyang makapasa sa board at kunin yung lisensya nya para maging teacher.
"Andito na pala ang ating 'Ms. Too Early For The Next Subject' Awardee. Hahaha. Magy, here's your toga." sabi agad ni sir pagpasok ko sa room.
Yung award na yun, yun ang laging bungad sakin ng mga teachers ko pag pasok ko, 'cause I'm always LATE baby, and I admit it. Yeahhh! :DD
