Eller Yukarı!

Çevirmen : Kimkaa

Yorum yapmayı unutmayın lütfen ^-^Teşekkürler!

"Sana daha ne kadar borç verebileceğimi bilmiyorum, Lu."

Kyungsoo bakışlarını bilgisayardan ayırıp genç adamın oturduğu yere baktı. Sallandığını görebiliyordu ; bir şeyler istemek için bankaya geldiğinde hiçbir zaman oturmazdı.

"Üzgünüm! Ben sadece.. Sadece apartman için ödeyebilecek yeterli para bulamadım!"

Kyungsoo gözlerini yuvarladı. "Belki Sehun'un hediyelerine daha az para harcarsan.."

"Onun doğumgünüydü! Ona bir şeyler almak zorundaydım!"

"Ve bu bir şeyler araba mı olmak zorundaydı? Süremediği halde. "

Luhan başını eğdi. "Tamam, belki bu biraz aptalcaydı."

Kyungsoo hafif bir kıkırtı verdi ve sandalyesini duvardaki yazıcıya doğru döndürdü. Luhan için yaptığı işlem yazıcıdan çıktı, aldı ve masasına dönerek müşterisine verdi.

"Son kez,Lu. Bunu yaptığım için başım belaya girebilir. Bankanın verebileceği borcun da bir sınırı var. Sen bunu aşıyorsun."

Luhan kağıdı aldı , iki kere katlayıp cebine koydu. Kızarmış suratı her şeyi anlatıyordu. Utanmıştı ve üzgündü. Bunun tekrar yaşanmayacağından emin değildi.

"Teşekkürler, Kyungsoo."

Kyungsoo kalkarken gülümsedi. Luhan'ın odadan hızlıca tüydü, bal rengi saçı her harekette sallanıyordu.

Şuana kadar hiç parayla arası Luhan kadar kötü olan birini görmemişti. Her borç alışında neredeyse tüm parayı evsiz çocuklara ve Sehun'a yatırıyordu. Kendisine yetecek kadar bir şey bırakmıyordu.

İç çekerek Kyungsoo bilgisayarına döndü. Luhan'ın banka hesabını kontrol etti,  bir haftalık kirasını ödeyebilmesi için arkadaşına çek yazması gerektiğini düşündü.

Alnını kaşıdı ve sandalyeden kalktı. Saate baktı, kapanmaya sadece 50 dakika kaldığı için şükretti. Kollarını başının arkasında birleştirerek arkasına yaslandı ardından odasından çıkarak ana yere geçti.

Dar koridorda , kollarını sert masaya yaslayana kadar yürüdü. Masanın diğer tarafındaki yarı zamanlı çalışanlara gülümsedi.

"Luhan'ın geldiğini gördüm. Tekrar borç mu aldı?"

Kyungsoo kafasını salladı. "Kendime engel olamadım."

"Kovulabilirsin."

"Büyük ihtimalle. En azından arkadaşıma yardım ettim." Karşı tarafı görebilmek için ayağa kalktı. " Tekrar Baekhyun'un özel yaşamını mı istila ediyorsun, Chanyeol?"

Dev, kyungsoo'ya bakmak için kafasını kaldırdı, kızgın ifadesini düzeltti. " Bana pahalı bir yüzük aldı ve ne kadar ödediğini öğrenmeye çalışıyorum!"

" Sana garanti ederim ki kredi kartını kullanmamıştır." Kyungsoo cevapladı. "Biliyorsun, böylece ne kadar ödediğini öğrenemezsin."

Chanyeol'un kafası bilgisayarın klavyesine düştü. "Şuan berbat hissediyorum."

"Kıyamam." Kyungsoo karşısındakinin dalgalı saçını okşadı. "Yapacak bir şey yok."

"Vurdumduymaz davranışların ruh halimin düzelmesine engel oluyor."

"Güzel! Öyleyse iyi iş çıkarıyorum!" Kyungsoo kendini kutladı, ardından acı acı iç çekti. " En azından sana hediye alacak birine sahipsin. Manevi değeri olan bir şeyler elde etmek güzel olmalı."