Met grote duistere ogen keek hij haar aan. Zijn schuld. Het schuldgevoel overspoelde hem, en plots balde hij zijn vuisten. Een traan rolde soepel naar beneden, een teken van zwakte. Een teken die hij niet hoorde te tonen. De nacht kende geen zwakte, noch de betekenis van een traan.
JE LEEST
Sonne. (NL)
KurzgeschichtenHoogste rang: #1 kortverhaal Zij is de zon. Hij is de nacht. Wat als de zon verdwijnt? Duitse titel, Nederlands verhaal. ©FrozenB ; niets mag zonder mijn schriftelijke toestemming ergens anders voor worden gebruikt.
