SAHİPSİZ MEZAR

KIRIKLIK

@Tam bir saat olmuştu ne gelen vardı ne giden . Sadece duyduğum Selin Hanım'ın bağırışları . Beni istemiyorlardı diğerleri gibi onlarda . En iyisi rahatsız etmeyip gitmek . Ayağa kalkıp yürümeye başladım .
Bir ses geldi bu Dolunay'ın sesiydi . Yüzümde azda olsa bir gülümseme oldu . Koşarak ona sarıldım . O beni gördüğünde şasrmştı .

+AH TATLÏM . Nerelerdesin sen ? Bir senedir seni arıyorum . Şey başın sağolsun ben çok üzüldüm .
neden herkes bana acıyorduki tamam olabilir öksüzüm ama en azından yetim değilim .

- Şey Biz başka bir yere taşındık . Artık ben eski o süslü zengin Aslı değilim Dolunay .

+ Ama sen benim bir tanecik dostumsun hala bu değişmezki!
Evet Dolunay öyleydi . Kimse gibi değildi . Ama annesi beni içeri almazken ben nasıl onlarda kalabilirdimki ?
-Şey Dolunay ben annemle kavga ettim . Sana çok ihtiyacım var .

+ Ben burdayım bebeğim . Seni ben anlarım . Bir isteğin olursa beni unutma dedi.
- Aslında bir süreliğine sende kalabilir miyim Dolunay . dedim
Kendimden nefret ediyorum . Dolunay bana bakıp gülümsedi . Ve :

+ Bir dakika hemen geliyorum Aslı burada bekle tamam mı ?
İçeri koşup  annesiyle konuşmaya başladı .Annesi ise beni görüp Dolunay'ı kolundan tutup seslerini duyamacağım bir yere geçtiler  .  Ama seslerini duyuyordum. Dolunay yalvarıyodu.

Dolunay :
YA ANNE O BENİM EN İYİ ARKADAŞIM BEN DE KALMALI . BANA İHTİYACI VAR !
Annesi :

AH KIZIM ANLIYORUM SENİ SEN ÇOK İYİ BİRİSİN . ACIYOSUN ONA AMA O KIZI EVE ALIRSAK KOMŞULAR NE DER . HEM O ARTIK ESKİSİ GİBİ BİZİM GİBİ DEĞİL . NE MALUMKİ HIRSIZ DA OLABİLİR . ASLA O BU EVE ADIM ATAMAZ .

Kendimden birkez daha nefret ettim .Bu sefer kendimi tutamayıp ağlıyarak bu mahalleden, sokaktan çıktım .
Sahil kenarında yürümeye başladım . Kafamdaki sorular beni mahvediyordu. Ben zavallı kızın tekiyim . Ha varım ha yokum öyle değilmi ?Yaşamayı hakketmiyorum .

En iyisi babamın intihar ettiği uçuruma gitmek . Elimde kalan bir kaç kuruşla taksiye bindim .Gözyaşlarımı tutamadım  .Ağlamaya devam ettim .

Taksici ise aynadan bana bakıyordu. Ben ağlarken oda beni gözleriyle taciz etmeye başladı .
Neoldu amca niye bakıyorsunuz dedim .
+ Kızım bu kadar ağlama  güzelliğine yazık oluyor  . Ağlama istersen bizim eve gidip konuşalım ? Dedi.

Bir bu eksikti . Hemen inmek istediğimi söyleyip indim . Yakındı zaten ıssız bir yer olmasa belki de babam burada intihar etmezdi . Yavaşça yolun bittiği, uçurumun kenarında  durup :

Allahım .Neden ben ! Ben neyaptım bunları yaşıyacak. Sana geliyorum babaaaa ! Diye bağırmaya başladım . Evet hayat burada bitiyordu benim için. Gözlerimi kapattım . Bir adımla her acım biticekti . Derin bir nefes alıp bir adım atacakken  birisi arkamdan tuttuğu gibi geriye doğru ikimizde düştük .

Birisinin üzerindeydim. Buda kimdi şimdi ? Neden tuttuki beni . Allah kahretsin.
Uzun boylu .Hafif sarışın kirli sakallı mavi gözlü biriydi .

Sence intihar etmek için fazla güzel değilmisin ! dedi . Bu hoşuma gitmişti. Bir anda kalça üstü kendimi yerde buldum . Beni üzerinden atmıştı . Sonra bana el uzattı kalkmak için . Tutmadım elini. Kendim ayağa kalktım . Birşey demeden arkama dönüp yürümeye başladım .Ayakkabılarımı unutmuştum . Geriye dönüp ayakkabılarımı aldım. O ise bana gülüyordu.