Ayrılık Neden Bu Kadar Zor?

.

Ayrılık Neden Bu Kadar Zor?
"Evet acil gelmelisin."
"Kötü bir şey mi var Kaan sesin iyi gelmiyor?"
"Gelince konuşalım.Fazla zaman yok hemen gelmelisin."
Kaan benim çok yakın bir arkadaşım. Küçüklükten beri hep beraberizdir. Gecenin 2'sinde beni çağırması pek hayırlı değil bence. Bu arada ben Eylül Su Devir. 17 yaşındayım. Kaan ise 18 yaşında.
Hemen hazırlanıp bizim evin oradaki parka gittim. Geldiğimde Kaan beni orada bekliyordu.
"Hayrola Kaan saat gecenin 2'si buraya neden beni çağırdın?"
"Şimdi bana kızıyorsun prenses ama gördüklerinden sonra boynuma sarılacaksın."
"Ay Kaan söylede gidelim."
"Bak." Dedi ve parmağıyla bir yeri işaret etti. Ha ney? Gördüklerim bir rüyamı yoksa? O yoksa hayır o olamazdı.
"O hayır o OLAMAZ." Dedim ve gözümden yaş akmaya başlarken.
"Evet o tam kendisi." Dedi.
Çok hızlı bir şekilde yürümeye başladım. Kaan arkamdan geldi.
"Sakın Eylül sakin ol dediklerine ve ellerine hakim ol." Dedi. Onu umursayan da kim? Tabiki dilediğimi yapacaktım.
"Sen karışma Kaan!" dedim bağırarak.
Ve sonunda o kızla Berkan'ın yanına gelmiştim el elelerdi.
"Yazıklar olsun sana Berkan, senden nefret ediyorum bunu bana nasıl yaparsın? Hayatımın içine ettin çok teşekkür ederim, resmen duygularımla oynadın. Peki aşk bu mu? Aşk insanı kırıp dökmek mi? Hıh söyle sana söylüyorum Berkan? Cevap versene? Aşk bu mu? Sevmediğin halde ona "Seni seviyorum." demek mi? BİR DAHA KARŞIMA ÇIKMA." Dedim ve koşarak uzaklaştım. Demekki yanındaki kızıda aldatıyormuş kız bunu duyunca tokat atıp gitti. Ben gidiyordum Kaan arkamdan geldi, ağlıyordum çaresizdim.
"Eylüüül. Dur." Diye bağırıyordu.
"Efendim Kaan efendim???"
"Saçmaladığının farkında mısın? Bu hayatta hiçbir erkek için ağlanmaz." Bunları derken gözlerinden bir damla yaş aktı.
"Bu senin abin ve kardeşin içinde geçerli. Değmez o güzel gözlerinden akacak yaşa değmez."
"Kaan ayrılık neden bu kadar zor?"
"Sevdiğin bir insanı kaybetmek sana acı veriyor sana değil banada herkese."
"Ama o beni sevmiyor."
"Kendini yıpratma sadece hayatına devam et." Dedi.
Eve doğru yürüyordum. Evin önüne geldiğimizde Kaan'a;
"Teşekkür ederim her şey için hep yanımdasın çok iyi bir arkadaşsın." Dedim ve eve girdim.
Eve girdiğimde herkes uyuyordu zaten evden gizlice çıkmıştım hemen odama gittim ve yatağıma girdim. Yastığıma sımsıkı sarıldım ve ağlamaya devam ettim. O alçağın bana bunu nasıl yapabileceğini düşünüp düşünüp ağlıyordum. Telefonuma gelen mesaj sesiyle ürktüm. Berkan'dan dı bu mesaj.
"Amacım seni üzmek değildi. Sabah olunca ayrılık mesajı atacaktım. Sana olan sevgim azaldı. Hem sen çok güzelsin seni seven çok kişi var bensiz hayatında sana başarılar, lütfen benim için üzülüp ağlama." Yazmış alçak. Erkekliğe sığıyor mu bu?
Hiçbir şey yazmadan doğruca lavaboya gittim. Gözümdeki yaşları sildim, elimi yüzümü yıkadım. "ARTIK GÜÇLÜ BİR KIZIM, ASLA O ALÇAK İÇİN AĞLAMAYACAĞIM." Diyerek kendimi yatıştırdım, sabaha kadar gözüme uyku girmedi saat 7 gibi uyumuşum. Sabah bir öpücükle uyandırıldım. Zaten geç yatmıştım 2 saatlik uykuyla duruyordum. Bu benim kardeşim Can'dı. "Suu, Suu uyan. Kaan geldi." Dedi. Hep bana Su der. Kaç kez ona bana abla demelisin dedim ama dinleyen kim. Artık boşvermiştim. "Tamam Gamzeli git söyle giyinip geliyorum." Kaan her sabah bizdedir genellikle. Canım sıkıldığındada ben onlara giderim. Annesi Mercan teyze beni çok sever kendi kızı gibi görür, kardeşi Sıla'da beni çok sever, Arif amca zaten beni kızı gibi görüyor. Bizimkilerde öyledir Kaan'ı oğulları gibi görür. Giyinip mutfağa gittiğimde Kaan, Can ile oynuyordu. Can içeriye gidince,Kaan "Bugün nasılsın Eylül hanım?" diyerek göz kırptı.
"Çok iyiyim hemde hiç ummadığım kadar." Dedim.
Benim hayatım yolunda giden bir hayat değil. Yolunda gitmez, hep yan yollardan gider.Bu durum benim sürekli duygu değiştirmeme sebep oluyor. Güldüğüm zaman ile ağladığım zaman hiç belli değildir. Çok çabuk kırılan bir insanım. Yapılan bir hatayı asla Affetmem ve hayatım boyuncada bunu unutmam.
Kaan bu duruma biraz şaşırmış gibi bakıyordu. Can geldi bu durumu bozdu. "Suu, Kaan! Annem kahvaltıyı hazırladı sizi bekliyor." Dedi. Beraber kahvaltıya indik.
Kahvalatıdan sonra abim, Kaan ile beni yeni açılan bir eğlence merkezine götürmeyi teklif etti. Ben gelmek istemedim. Abim ve Kaan çok zorladı. Yine de gelmemekte kararlıydım. Kaan,
"Of prenses gelsen ölür müsün bak çok eğleneceğiz." Abim,
"Kaan haklı Es hadi gel." Abim bana hep Es der. Eylül ve Su'nun baş harfleri.
"Zorlamayın gelmek istemiyorum hem ben yalnız kalmak istiyorum." Dedim ve telefonuma gelen mesaja baktım. Mesaj Yağmur'dandı.
"Water nerelerdesin sen? Bir yerlere gidelim mi?" demişti.
"Kendimi bugün kötü hissediyorum aşkım başka zaman.." demiştim o arada abim Kaan'a "Nolmuş bu kıza?" diye sordu güyaa sessiz sordu bas baya bağırarak söyledi. Duymamış gibi yaptım. Kaan, " Morali bozuk biraz." Dedi.
" Gelmiyorsanız ben gidiyorum. Hadi görüşürüz Es." Dedi abim.
Ve gitti. Yağmur sürekli mesaj atıyordu. Anlamıştı bir terslik olduğunu. Son mesajında;
"Geliyorum neredeysen konumundan baktım bekle geliyorum." Demişti.
1 saat sonra Yağmur geldi. "Hiç gelmeseydin?"
"Of onu bunu boşverde noldu sen onu anlat."
Özet geçtim. O arada Kaan"Ben gidiyorum prenses bir şey olursa ara." Yağmur, yıllardır Kaan'a aşık ve Kaan bunu biliyor. Ondan dolayı gitti. Yağmur sanki biraz gıcık olmuştu. Prenses demesi falan hoşuna gitmemiş belliki. Kaan bu ya bana prenses der ya tatlı belam bazen baş belam bu baş belamı hiç sevmiyorum. Kafası estimi mal mal şeyler der sever bana böyle şeyler demeyi. Beni Sıla'dan ayırt etmez. Beni korur, her daim yanımdadır.
En son Yağmur'a "Ayrılık neden bu kadar zor?" diye sordum o da bana şöyle bir cevap verdi. " Ayrılık nedenine bağlı bir şey. Bazı ayrılıklar alçaklıktan bazı ayrılık zorunluluk değişiyor. Her aşk bir gün biter." En son söylediği kafama takıldı. Neden her aşk bitsin ki? Evet aşk ile aram pek iyi değildir. Anlamam aşktan meşkten. Hem zaten inanmıyorum ben aşk diye bir şey olduğuna. Ama nedense bilmiyorum Berkan bana beni sevebilecek biri gibi gelmişti. Yanlış düşünmüşüm ilk ve tek olacağına inanmıştım. Meğer benimle oynamak istiyormuş alçak. Bazen arkadaşlarım bana "Mal mısın sende olan güzellik bende olsa ne canlar yakarım." Diyor. Belkide evet güzel olabilirim. Ama bu benim her önüme gelen erkekle çıkacağım anlamınada gelmiyor. Neden kendimi kirleteyim ki? Ben böyle iyiyim zaten Berkan'a dokunmamıştım bile. En son buluşmamızda aramızda 10 metre vardı. Belkide en iyisini yaptım belkide değil direk en iyisini yapmışım. Ben bu hayata erkekler beni oynatsın diye gelmedim. Ben bu hayata kendimi kirletmek için gelmedim. Üzülmek ağlamak içinde gelmedim. Hayat çok zor ,anlaşılmıyor. Keşke bu kez aşkta sevenim olsa.