with Harry Styles

Small Crimes (Harry Styles)ep.1

ฉันยืนอยู่ข้างถนนในความมืด ..

มีแค่แสงไฟสลัวๆจากเสาไฟ ที่ตั้งอยู่ห่างๆกันเท่านั้น

บี๊บๆๆ "ไปกับพี่มั้ยจ๊ะน้องงง??" รถที่ผ่านไปผ่านมาต่างพากันบีบแตรและพูดแบบเดิมๆทุกครั้งที่ขับผ่านตรงที่ฉันยืนอยู่

ฉันได้แต่เบ่ะปากที่ทาลิปสติ๊กสีแดงเข้มใส่คนพวกนั้นและไม่ได้แยแสอะไร

รู้แค่ว่าตอนนี้อยากไปที่ไหนก็ได้ ที่ไม่ใช่บ้านของตัวเอง

ฉันก็บอกไม่ถูกว่าทำไมไม่อยากกลับบ้าน

แต่มันเป็นอารมณ์ที่ อยากออกไปไกลๆที่ไหนก็ได้

แต่ก็ได้แต่พาตัวเองมายืนเตร่อยู่ตรงนี้ และมองผู้คนไปมา ไม่รู้ทำไม

ฉันยืนอยู่จนกระทั่งสามทุ่ม..

เวลาเดิมๆที่จะมีรถแรนจ์โรเวอร์สีดำคันเดิมขับผ่าน 

เค้าชอบเปิดกระจกขับมาและชะลอความเร็วตรงที่ฉันอยู่

ฉันรู้ว่าเค้าเหล่มองฉันทุกๆครั้งที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้ .. ไม่รู้ทำไมอีกเหมือนกัน

แต่วันนี้แปลกกว่าทุกวัน..

เค้าขับเลยไป และถอยกลับมาจอดตรงริมฟุตบาทด้านหน้าฉัน

"จะไปไหน?" เด็กหนุ่มวัยรุ่นผมยาวมัดรวบตะโกนถาม เสียงเค้าค่อนข้างจะแหบๆและทุ้มต่ำ

ฉันยอมรับนะ ว่าเค้าหน้าตาดี

ฉันส่ายหน้าช้าๆเป็นคำตอบ

"บอกมาเดี๋ยวฉันจะไปส่ง" เค้าพยายามตะโกนมาให้ฉันได้ยิน

"ฉันไม่รู้ว่าฉันจะไปไหน" ฉันเหลือบมองหน้าเค้า และก้มลงมองที่พื้น 

"ฉันรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหน เดี๋ยวฉันไปส่ง" เค้าลงจากรถและมายืนรอฉันที่ตรงประตูฝั่งคนนั่งข้างๆ

ฉันรีบเงยหน้าขึ้นมองเค้าตรงๆ หลังจากที่ได้ยินประโยคนั้น

"ทำไมนายรู้ว่าบ้านฉันอยู่ไหน?"  ฉันรีบถามเค้า เพราะมันชักเริ่มน่ากลัวสำหรับฉันแล้วล่ะสิ

"เธอก็คงสังเกตว่าฉันผ่านตรงนี้บ่อยๆ เวลาที่เธอยืนอยู่ตรงนี้เธอคงเห็น" เค้าพูดน้ำเสียงเรียบต่ำ

"ฉันกลับเองได้" ฉันรีบหันหนี และพยายามรีบเดินออกจากตรงนั้น

แต่ไม่ทันจะได้ไปไหนไกล ก็โดนคนตัวสูงที่เดินเข้ามาใกล้คว้าไว้ "บ้านเธอไม่ได้ไปทางนั้นนะ"

ฉันยกมือข้างนึงขึ้นมาปาดผมด้านหน้า และเม้นปาก (เป็นอารมณ์ว่าเริ่มรำคาญ)

"ปล่อยฉันนะ" ฉันทำสีหน้าจริงจังและจ้องหน้าเค้า

"ไม่" เค้าพูดเสียงแข็ง

"ฉันไม่รู้ว่านายรู้ได้ไงว่าบ้านฉันอยู่ไหน แต่คิดว่านายคงเป็นพวก stalker ถ้านายยังทำน่ากลัวแบบนี้อีก ฉันจะกรี๊ดดให้ดังๆ" ฉันพยายามขัดขืน เพื่อให้เค้าปล่อยข้อมือฉันสักที

แต่ยิ่งขืนเค้าก็ยิ่งจับแน่นขึ้น..

"ฉันเจ็บนะ ปล่อยๆๆๆ" 

"เธอน่ะหยุดสักที" พอพูดจบประโยคคนตัวสูงด้านหน้าก็รีบดึงตัวฉันเข้าไปในอ้อมกอดของเค้า

ฉันอึ้งไปเล็กน้อย และหลังจากนั้นไม่กี่วิ น้ำตาก็พร่างพรูออกมาอย่างไม่จบสิ้น 

"ฉันเหนื่อย เหลือเกิน ทำไมพ่อกับแม่ฉันต้องเลิกกันด้วย TT" ฉันปล่อยให้เค้ากอดอย่างเต็มใจ

อาจจะเป็นเพราะฉันอยากจะมีใครสักคนมากอด และคอยปลอบฉันแบบนี้มานานแล้ว..

เค้ายังคงเอามือลูบหัวฉันเบาๆ ..

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันน๊า

ถ้าชอบอย่าลืม vote ให้ด้วยนะคะ หรือคอมเม้นต์ และแชร์เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยน๊า

xx

:)