Hayat dillere destan gibiydi...
Akşamları , denizin dalgaları ve şarıltı sesiyle uyumak , o sesle uyanmak mükemmel bir şeydi.
Insana huzur veriyordu o sesler...
* * * * *
Her zaman ki gibi erken uyandım , mâlum okula gidecektim.
Yaz tatilinin bir an önce gelmesini istiyordum.
Uyanmamla annemin bağırması bir oldu.
" Haydi Eylül kalk artık bugün pazartesi "
Bugün pazartesi olduğunu bilmesem sanki hiç uyanmayacaktım , icimden kahkaha atmak geldi bi an. :D
Kahvaltım her zaman ki gibi hazırdı. Onları yiyip odama geçtim , çantam dünden hazırdı zaten.
Okul üstümü giyip , okul servisini bekledim. O arada Burak mesaj attı. " Okul çıkışı işin yoksa bizim sahile gelsene "
Aslında şaşırmıştım sevdiğim çocuk beni sahile davet etmişti.
Benimde zaten işim yoktu " olur " yazdım.
Anneme arkadaşlarımla takılıcağımı söylerdim nasıl olsa izin verirdi...
Okul servisimde gelmişti. Servise bindimde herkez yeni okula gelmişim gibi bana bakıyordu kankamın yanına oturdum oda ne bu kılık kıyafet diyince anladım nedemek istediğini , ben okul üstümü giydiğimi sanıyordum
meerse pijamam üstümdeydi.
Rezil oldum şimdi o sinsi kız herkeze mesaj atıcak ben,bittim,ben iptal,ben şok...
Ya burak öğrenirse benden soğur bir daha beni bir yere çağırmaz.
:(
O sinsi kızı öldürücem heralde ayyyy...
