AMERICA {ON HOLD}

017

P.O.V. Rein
Jezus, een kwartier is langer dan je denkt. Je ziet ook echt totaal niks, nog saaier. Ik hoor de deur opengaan. Oh yes! Eindelijk! Skyler is er. Ik voel dat iemand op mijn schoot komt zitten. Wow, ze is ineens zwaarder dan gisteren. Nee, Rein dat is gemeen! Dat mag je niet denken! Ik voel ineens 2 lippen op de mijne. Ik heb dit echt gemist, ookal was het maar een uurtje. Ik heb ontzettend veel spijt van wat ik deed. Ik houd van Skyler en dat gaat nooit over, echt nooit. "Sky, volgende keer minder lipgloss." Mompel ik door de kus heen. Ze reageert niet en vraagt toestemming. En natuurlijk geef ik die. Mijn handen glijden naar haar heupen, wacht eens even....

Had Skyler een jurkje aan?

Ach, ze heeft zich vast omgekleed. Ik hoor de deur opengaan, wie nou weer!? "Rot op." Zeg ik bot. Ik wil nu even met mijn meisje zijn, helemaal alleen. "ROT ZELF TOCH OP KLOOTZAK!"

WACHT WAT!?

Die stem, die zin! Ik haal de blinddoek snel weg en zie Britney op mijn schoot zitten. Gadverdamme. "WAT DOE JE!? ROT OP!!" Ik duw haar van me af en ren naar de woonkamer. Iedereen kijkt me geschrokken, boos en ook zelfs grijnzend aan. "Waar is Sky!?" Jade kijkt me nog bozer aan. "WAAR IS ZE!?" Schreeuw ik boos. "Je hebt het nu echt verpest." Sist Jade. Ik kijk hopeloos naar Owen. "Ze heeft jouw trui gepakt en Willems sleutels." Mompelt hij zacht.

Willem sleutels...

Ik ren de deur uit, naar het trappenhuis toe. Ik ren de trappen af, ik ga steeds bijna op mijn bek, maar dat maakt niet uit, en ren naar Willems appartement. Ik rammel aan de deur.

Op slot....

NEE!

"SKYLER!? SKY!?" Geen gehoor. Ik voel mijn mobiel trillen.

💙Skyler💙 Rot op uit mijn leven alsjeblieft. Het is uit. Ik neem het eerste vliegtuig naar Nederland. Jouw kut kop hoef ik nooit meer te zien en ik kap met de tour. Weg van Brendan, weg van Britney en gelukkig dan ook weg van jou.