Forever Yours (NaruHina)

Author's Note :

hey, hello there.. hmm, first time ko po sumulat ng story and I was inspired by my addiction, I really love this Japanese manga, entitled NARUTO.And I love naruto and Hinata's love team. So I wrote a story about them. Pero ung story is not the real story of NARUTO with ninjas and special powers, Ung kwento po nya ay normal lng na Love story, name lang ung ginamit ko and their characters.. so yun..

I hope u like it..

This is for  NARUHINA FANS XOXO <3

 Chapter 1

I was once a shy type. I always distance myself to the crowd. I am a loner. My books are my only bestfriend. 

This is me and this is my story...

   "Ma, bakit kasi gusto nyo pa akong lumipat ng school, nakakainis naman eehh.." blaag !!..

pabagsak kong isinara ang pinto ng aking kwarto, tama dito na muna ako,  magkukulong, magmumukmok at kakausaoin ang aking mga libro..

     Bago ko ilahad ang aking kwento gusto ko muna i-introduce ang aking sarili..

Ako nga pala si Hinata Aiene Lee, My family calls me Hinata, I am a 1/4 filipina, 1/4 japanese and half korean..(hahaha, dame kong nationality nohh). 16 yrs of age and incoming 4th year this school year. Mahiyain akong tao, loner, hindi mahilig makisalamuha, nahihiya akong makipag kaibigan sa ibang tao.. in short wala akong kaibigan, pero kung may times na nafe-feel ko na nag iisa lang ako, tanging ang aking mga libro ang nagigi kong karamay.

--Later on---

  After kong magpahupa ng inis, bumaba ako ulit para makausap ang aking mama..

"oh anak, nagugutom ka na ba??gusto mong ipaghanda kita.."

tanong sken ni mama..

"maaahh!!!" I said in a frustatted tone..

"hinata, napag usapan na natin to, sinabi ko na sayo, na kelangan mong lumipat , dahil doon nag- aaral ang pinsan mong si nejji, mas madali para sa tita mo kung dun ka din mag aaral"

paliwanag nya sken, pero di ko pa din maintindihan,

"bket kasi kailangan  nyo pa akong iwan mag-isa"

mangiyak-ngiyak kong sabi kay mama

" anak, sana maintindihan mo, kailangan ako ng papa mo dun para sa negosyo natin"

pero hindi ko pa din matanggap, kelangan ko din sya

" pero ma, kelangan din kita"

pasinghot-singhot kong sabi sa knya, hindi ko na napigilan ang umiyak, niyakap naman ako ni mama

"let's settle this tomorrow, it's late at night, and i think you need to rest, para na din mapag isipan mo to, i love you nak"

bulong sken ni mama, at hinatid na ako sa aking kwarto. Nakatulog na ko dahil sa mdaming gumugulo sa aking utak.

--kinabukasan--

  tokk!!!tokk.. sunod- sunod na katok sa aking pintuan ang gumising sken,

"anak, bangon na mamaya anjan na ang tita mo at si nejji, susunduin ka na nila para maka enroll na kau",

Umupo ako sa aking kama. Napag isipan ko na to kagabi, papayag na ko sa gusto nya, alam kong nahihirapan sya sa sitwasyon at ayoko na nangyayari un, kya khit ayoko i have no choice but to transfer to another school, where my mama want.

Nagpunta na ako sa banyo para maka pag toothbrush at maligo, after my morning rituals bumaba na  para mag break fast

" good morning, anak. Im so happy na pumayag ka na, you dont know how much you make me happy, wag kang mag alala anjan ang tita mo at si nejji mababait sila, alam  kong aalagaan ka nila"

ramdam ko kay mama kung gaano sya naging masya, dahil don napangiti na lang ako, kumain na ako na breakfast tapos ilang saglit lang ay bumusina na ang sasakyan nina tita sa labas, nagpaalam na ako kay mama, at lumabas na ako ng bahay.

"goodmorning hinata",

bati sken ni tita mayeth, pumasok na ako sa sasakyan at umupo sa tabi ni nejji na kasalukuyang nag lalaro ng psp nya,

"goodmorning pinsan" Nejji

bati nya sken habang naka glue pa din ang mata sa nilalaro nya.

"morning din" Hinata

bati ko sa kanya.Ilang minuto lang ng biyahe at bumaba na kame sa sasakyan.

"KONOHA HIGH SCHOOL",

yun ang pangalan ng new school ko,

"ganda ng school namen noh?" proud na sabi ni nejji, well i must admit, maganda nga sya..

  ---END of CHAPTER ONE"

hope you'll like it...