THE LAST: NARUTO THE MOVİE - DEVAMI

#AĞLAK-KUN

BU BÖLÜM TEMARİ'NİN AĞZINDAN ANLATILACAKTIR...

"İşte geldik, burası bizim evimiz." Dedim Shikamaru'ya.

"3 kişi için biraz büyük." Dedi parmağını kulağına götürerek. İyrenç şey!

"Evet öyle, e hadi girelim."

"Tamam."
İçeri girdik. Artık iş işten geçmişti.
"Kankurouu evde misin??" Diye bağırdım.

"Bağırmasana be! " diye yukardan bi ses geldi.

"Aşağı gell!!" Dedim.

"Hayır."

"Lan gel!"

"Hayır"

"Misafir var!"

"En başta desene aptal."

"Harika bir muhabbetiniz var." Dedi Shikamaru.

"Kapa çeneni." Dedim pis pis bakarak. Baya bi tırsımıştı.

"Şu an aşırı derecede anneme benziyorsun." Dedi

Gulumsedim..

"Shikamaru! Senin ne işin var burda.?" Eyvah..

"Birşey konuşmak için geldim. Yani geldik. " Dedi ve elimi tuttu. Hemen elimi cektim ama geri tuttu. Ahmak!

"Nneyapiyon lan sen!" Dedi Kankurou.

"Biz birbirimizi seviyoruz hem de deliler gibi."

"Ne!? Doğru mu bu, Temari?"

"Evet." Dedim. Tir tir titriyordum. Belli oluyor olmalı ki

"Korkma na gerek yok, sana birşey yapmıycam " dedi Kankurou. Bu ne demekti şimdi?
Shikamaeruya doğru yaklaştı elini kaldırdı.

"Dur kankurou!" diye bagirdim.
Elini omzuna koydu ve " mutluluklar, enişte." Dedi. Enişte mi? Açıkçası kardeşimin boyle demesi hoşuma gitmişti.

"Arigatou, kankurou" dedim ve sarıldım. İstemsiz bir şekilde ağlıyordum. Geri çekildi ve " eğer böyle ağliycaksan birlikte olmanıza izin vermem, ona gore." Dedi ve ağlamaya başladı.
" ağlıyorsun." Dedim gülümseyerek.
" hhicte bile. Neyse cabuk gelin."

"Ttamam. Ar..." daha kaç kere tesekkur edeceksiniz? Gidin hadi."
~~~

"Kardeşlerin çok anlayışlı." Dedi Shikamaru.
" evet, oyleler. Eğer bir işin sonunda benim mutluluğum varsa anlayışla karşılık verirler ama genede korkmuştum" dedim gülümseyerek.

" bende "dedi. Kafamı çevirip manzaraya doğru baktım.

"Cok guzel bir yer. Değil mi?" Dedim.

"Öyle" dedi. Ve cebinde birşeyler aramaya başladı.
"Ne arıyorsun?"
Cebinden kırmızı bir kutu çıkardı. Ve yere eğildi. Ne yapacagimi bilemez halde ona bakıyordum. Kutuyu actı. İçinde harika bir tektaş vardı.
"Temari, benim gibi tembel biriyle evlenmek iğrenç olabilir ama genede benimle evlenir misin?"

"Ne kadar iğrenç olsa da evet." Dedim gülümseyerek. Dogruldu ve yüzüğü dikkatlice yüzük parmağıma taktı.

"Her zaman senin yanında golgen olacagim." Dedi ve dudaklarıma yapıştı. Karşılık verdim ve ellerimi boynuna görürdüm. Oda belimi sımsıkı tutuyordu. Bbuda neydi? Dudaklarıma ıslaklık geliyordu. Ağlıyordu! İstemsizce bende ağlamaya başladım.

Ağlak-kun...

VUHUU SONUNDA TÜM KARAKTERLER YAVAŞ YAVAŞ EVLENİYORLAR ^_^ SIRADAKİ BOLUM SAİNO OLACAK. İYİ OKUMULAR :33 OYLARINIZI EKSİK GORMEYİN...