Hiç ummadığın anda gelen bi mesajla kahrolursun. Ben yapamıyorum, ben mutlu değilim veya başka türlü şeyler aslında bunların hepsi bi bahanedir. İstersen eğer sen, gerçekten istersen her şey olur. Yapabilirsin mutlu da olabilirsin. İnsanlar giderken geride bıraktıklarını düsünmezler. Eğer düşünseler zaten bırakıp gitmezler. Gidene her şey basit; yeni yolunda, yeni kisilerle, asıl zor olan nedir biliyo musun? Kalana kalan kendini toparlayamaz kalan eksik kalır hep kendine zarar vermek ister verir de. Ama ne yapsa o giden bi daha geri gelmez. Gelse bile hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Sen hiç pişman oldun mu? Canın acıdı mı? Ve çok sevdiğin canını bile verebilecegin bir kişi tarafından terk edildin mi? Ben oldum, benim canım acıdı ve ben terkedildim. Ulan çok zor lan dayanamıyorsun bi puzzle gibi düşün bi eksik parça olsa anlamı yok ya hani. O puzzle parçasıydın sen gidince ben anlamsız kaldım. Kimse tamamlandığı gibi güzel gözlerle bakmadı. Yıpranmış, eskimiş gibi baktı güldüm diye beni mutlu sandılar. Bilmediler içimi. Kimseler anlamadı ki. Kime derdimi anlatsam aman boşver salla unut siktir et dediler. Edilse boşverilse neden size anlatayım derdimi? Asıl hayat kime güzel biliyor musun? Parası olan insanlara. Mutluluk bile parayla, gülmek bile parayla, git eglence merkezine doyasıya eğlen. Mutluluk bu işte bi çikolata ile mutlu oluyorsun. Al paket paket gül. Hayat o kadar acımasız ki, 15 yaşında bu kadar çaresiz, bu kadar umutsuz olamaz bi insan. Yaşarken ölmek duygusunu dibine kadar yaşıyorum. Aslında yaşayan bi ölüyüm. Ben öldüm toprağın içindeyim ama bunu kimseler bilmiyor. Kimseler sesimi duymuyor. Karanlık çok korkuyorum. Yardım edin kurtarın beni yalvarıyorum. Azıcık mutluluk be çok bi şey değil. Herkes bi gün yaşattıgını yaşarmıs sende yaşayacak mısın acaba? Ama yine kıyamam sana. Yaşama, gül mutlu ol. Demek ki haketmeyen benmişim, kaybeden benmişim. Ama şu var ki, giden sendin.
