Neyseki zil çalmıştı herkez toparlanıp hizlica çıkarken sınıfta benle demir kalmıştık çok korkuyordum ellerim titriyordu eşyalarımı toparlayıp kapıya tam adım aticakken bir elin sıkıca tutup cevirmesiyle affallanmis ve sınırlı bir şekilde demire bakıp " ne istiyorsun"
" sen çok iyi biliyorsun "
" Anlamadım"
Yavaşça elini belime getirerek çığlık attim " ne yaptığını zannediyosun "
"Onu bna bagirmadan once dusunucektin"
" Sen kendini ne zannediyosun kimsin benden uzak dur tamam okulun ilk gunu sacma bir Olay yuzunden bana ne yaptiginin farkina var ve simdi kolumu birakir misin "
" Heaa şöyle sunu aklina sok bana burda kimse posta koyamaz heeee eger olursa bedelini agir öder..."
---------
Arkama bile bakmadan hizlica Adimlarla kosmaya basladim yuregim azima geliyordu kolum aciyor kendimi iyi hisetmiyordum eve gelmistim odama cikip guzel bir banyo beni bekliyordu banyoya da girip cikmistim bornozla biraz yataga uzandim sarki actim babami hala cok ozluyuyorum ama artik yok alismamiz lazim annem asagidan cagirirken aklima demir gelmisti bakislari insani kendine aşık ettiricek gibi ama bana yaptiigi o sacma sey aklima geldikce sinirleniyorum...
Hemen ustume beyaz bluz ve pembe sortumu giyip sacimi kurutup asagiya indim bugun fazla aksiyon yasamistim annemin yaptigi o nefis sarmalari yiyip odama ciktim geceliklerimi giyip uyumayak icin yataga girdim beni artik yeni maceralar bekliyo...