"Halika, punta tayo sa inyo",
yaya sa akin ni Mabel. Si Mabel,
kaopisina ko.
Kailan lang kami naging malapit
sa isat isa. Mga 2 weeks pa lang,
simula ng mag-break kami ng
(ex)gf ko. HR assistant si Mabel
sa aming kumpanya. Mabait,
palangiti at maganda. 54" ang
taas at lalong tumatangkad dahil
sa mga suot nyang high heels.
Madalas naka-mini skirt ito kaya
mapupuna mo kaagad ang
magandang hugis ng kanyang
mga binti. At kahit lagi itong
naka-blazer, di maitatanging
malaki ang hinaharap ni Mabel.
Napapansin ko tuwing naglalakad
si Mabel, umaalon-alon ang
kanyang dibdib. Para bang may
dalawang basketball na
nagtatalbog-talbog sa loob ng
kanyang pangitaas. Minsan
nakita ko syang nagtanggal ng
blazer habang nakaupo sya sa
kanyang desk. Suot nyang
putting polo ay nagpupumutok.
Yung mga butones ng kanyang
polo ay parang matatanggalan
ng sinulid dahil parang gustong
kumawala ng malalaki nyang
suso.
"Sabi ko daan tayo sa inyo", ulit
nya.
"Ha, eh bakit naman?", tanong
ko sa kanya.
"Wala lang. Di pa ako
nakakapunta sa Sta. Mesa eh",
sagot nya.
"O sige daan tayo. Pwede tayong
mag-SM pagkatapos natin sa
bahay.
Malapit lang naman sa amin ang
SM eh. Tapos mag-jeep na lang
tayo papuntang Recto at
ihahatid kita sa may LRT", ang
sabi ko sa kanya.
Nakatira kasi si Mabel sa isang
apartment sa may Taft Ave. Mas
mabilis syang makakauwi kung
mag-LRT sya. Sanay na rin itong
mag-commute. Araw-araw pag
pumapasok sa trabaho,
sumasakay si Mabel sa LRT tapos
bababa sya sa may Buendia. Mula
Buendia, magba-bus sya
papuntang Ayala Ave, kung saan
