Bu benim ikinci hikayem. Diğeri gerçeklerle beni boğduğu için başaramadım. İyi okumalar.
Sabahtan akşama kadar odadan çıkmamıştım. Sanki kötü şeylerin olacağını hissediyorum. Saat 11 civarındaydı ve babam hala eve gelmemişti. Annem sinirden çılgına dönmüştü ve kardeşim aldığı antidepresanların etkisinden uyuyordu. Merdivenden yavaşça aşağıya inmeye başladım. Ortalık sessizdi. Bir anda kapı çalınca irkildim ve hemen kendimi toplayıp kapıyı açtım. Babam gelmişti,sarhoştu ve gömleğinin düğmeleri yanlış iliklenmişti.
"Ba..baba bu ne hal!"
"İçelim,güzelleşelim dedik ne var bunda." Dedi. Dalga mı geçiyordu yoksa alkolün verdiği sarhoşluktan mı zırvalıyordu anlayamamıştım.
Sessizce merdivenlere yöneldim,babamı odasına çıkaracaktım güya annem farketmeden.
Annem tabiki de farketmişti,koşar adımlarla bağıra bağıra gelmişti yanımıza.
"Yine o şıllıklaydın değil mi Rıfat?"
Babam cevap vermedi yüzünde manasız bir sırıtma vardı. Annem buna daha da fazla sinirlenmişti.
"Bak bir de dalga geçer gibi sırıtıyor. Defol evimden Rıfat defol!"
"Karıcım ben masumum. O beni ayarttı."
"Rıfat defol dedim sana!"
Annemin bu denli sert tepki vereceği aklımın ucundan bile geçmezdi. Gözlerim dalmıştı merdivene doğru. Birden gelen yüksek sesle irkildim. Toparlanıp bakmaya kalmadan annemin yere yığıldığını gördüm. Çok korkmuştum ve kardeşim Selin'de korkulu gözlerle merdivenin başından bize bakıyordu.
"Ba..baba se..sen ne yap..yaptın böyle? "
Babam bana yaklaştı ve ellerini yanaklarkma doğru uzattı. Kendimi geri çektim. Bu adam benim annemi öldürmüştü. Artık babam değildi.
"Çek ellerini benden pislik herif!" Dedim ve koşarak Selin'in yanına gittim.
"Hadi ablacığım,bir kaç eşyanı al gidiyoruz bu evden."
Selin baya korkmuştu. İkiletmeden odasına gitti eşyalarını toplayıp siyah,deri sırt çantasına koydu. Elini sıkıca kavradım. Kapıdan çıkarken babam görünümlü o adama baktım ve konuşmaya başladım.
"Senden nefret ediyorum pislik herif. Birdaha sakın karşımıza çıkma!"
Selin'i arabama bindirdim. Ben de hızlıca bindim ve gaza yüklendim. Nereye gittiğimiz ya da ne yapacağımızı bilmiyordum. Selin konuşmaya çalıştı.
"Ab.. abla nereye..." Konuşmasını yarıda kestim
"Sus Selin. Lütfen sus. Bir yolunu bulacağım. Şimdilik sus."
Selin başını onaylarcasına salladı. İşlettiğim kafeye gittik. Soğukkanlı olmaya çalışıyordum. Kendime söz vermiştim. O aşşağılık herife cezasını çektirecektim. Ve Selin'iömrümün sonuna kadar koruyacaktım. O benim hayatımdaki tek dostum.
Umarım beğenirsiniz.
