UMUT MU DEDIN ?

UMD

Çok heyecanlıydım bir yıl aradan sonra yine onu gorecektim.Ama şöyle bir sorunum vardı ki ben onu bu kadar düşünüyoken o neler hissediyordu ya da ne düşünüyordu. Ben her zaman ki sakinligimi korumak zorundaydım. Belli etmemeliydim. Anlamamaliydi. Geçen yıl ki olaydan sonra yine onu sevebilecekmiydim. Tabi ki sevebilecektim. Böyle bi soruyu kendime sorduğum için aptal gibi hissettim. Sadece iki aya yaklaşan bir ilişki sonrası bu kadar heyecanlı olmam kötü bir duyguydu. Ama o yokken de karşıma çıkan insanlar çok ta kötü değildi. Fakat ben elimin tersiyle ittim hepsini ve yine onu bekledim. Ama o birilerini bulup sevgili olma peşindeydi. Zaten benimle de bu yuzden cıkmamısmıydi. Bos durmamak icin, boş kalmamak için. Bazen kendimi gercekten aptal gibi hissediyordum. Ama bu umrumda değildi. Çünkü ben sevmeyi seven sevilmeyi daha çok seven güzel olan herşeye tamam diyen biriydim. Biletimi alıp bindim otobüse Bursa' dan Izmir' e yolculuk başlayacaktı. Ve ben yine onu gorecektim. Daha yaşım 18 di ama ben hem büyükler gibi hemde küçük çocuklar gibi istedigim sekilde davranışlarımı degistirebiliyordum. Çok saçma sapan biriydim heralde. Yaklaşık 10 saat süren ya da bilmiyorum daha fazla saat süren bi yolculuktan sonra kafam allak bullak olmuştu. Hadi bakalım Karen başlıyor şu muhteşem olan
Izmir gezmeleri.

(Arkadaşlar bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz yorumlarınizı ve votelerinizi oylarinızi hepsini bekliyorum.)