MELEZ KIZ

Yeni Okul

ALEX

Sabah erkenden uyandım. Valizim ve çantam hazırdı. Biraz da olsa heyecanlıydım. Joseph ile ehliyetimizi almaya gittik. Aslın da ehliyeti bu kadar çabuk vermiyorlar. Ama annem gidip konuştu. Joseph ve beni denedikten 2 saat sonra ehliyetimizi verdiler.

2 Saat Sonra

 Artık yola çıkma vaktiydi. Mavi mini elbisemi giydim. Siyah topuklularımı ve mavi çantamı aldım. Son olarak saçlarımı düzleştirip açık bırakarak. Aşağıya indim. 

- Yarım saattir seni bekliyorum. dedi.

- Sana da Günaydın. dedim. 

Dışarı çıkıp. Valizimi ve çantamı Kırmızı BMW 'me yerleştirdim. Joseph kendi arabasıyla ben de kendimin ki ile gidecektim. Annem üzgün görünüyordu. Bu yaşımıza kadar hiç ondan ayrılmamıştık... 

- Görüşürüz anne. dedim.

- Görüşürüz çocuklar. dedi. 

Joseph çoktan arabasına binmişti. Ben de hemen arabama bindim. Ve yola çıktık. Joseph ile yol da yarış yapıyorduk. Villa alacağımız yere gelince önce evleri gezdik. Yarış mı ? Tabi ki ben kazandım. Neyse konumuza dönelim. 2 katlı büyük bir villa aldık. 

- Joseph sen evin eşyalarını hallet.

- Ben yapamam. 

- Sana kendin yap demedim zaten !

- Ha tamam ben bir mimar bulur. Hallederim.

3 Gün sonra...

Eşyalarımız tamamen gelmişti. Hatta tasarımı da bitmişti. Zaten daha yeni geldik. 3 Gündür hoteldeyiz. Kıyafetlerimi dolabıma yerleştirmeye başladım. Bitince aşşağıya indim. Joseph koltuğa uzanmış telefonu ile oynuyordu.

 - Joseph.

- Efendim Alex.

- Okula kayıt işlemlerini ne zaman yaptırıcaz ? Yarın okula var ?

- Annem halletmiş o işi yarın okuldayız.

- Tamam o zaman NO PROBLEM

- Evet bir problem yok. dedi. ve güldü. 

Ben de gülümsedim. Gülünce çok iğrenç olduğunu söylemişmiydim ? 

Neyse duymasın... derken...

- Öyle mi ? dedi.

- Ne öyle mi ?

Güldü ve

- Sen cidden dışından konuştuğunun farkın da değil misin ?

- Şey... hayır.

Şaşırmıştım... Gerçi arada yanlışlıkla oluyordu... Aman neyse.

- Ben dışarı çıkıyorum. 

- Tamam.

- Nereye gideceğimi sormayacak mısın ?

- Hayır dedi. Ve güldü.

Gıcık ya...

Odama girdim. Su yeşili mini eteğimi ve beyaz göbeği açık t-shirt'mü altına da beyaz ayakkabılarımı giydim. Su yeşili çantamı tam unutuyordum ki aldım. Sarı saçlarımı topuz yaptım. Ve Aşağı indim. Kapıya doğru yöneldim. Tam çıkıyordum ki...

- Anahtarını da al.

- Niye ?

- OFF. dedi ve mutfağa gitti.

Anahtarı aldım. Ve çıktım. Arabama bindim biraz gitdikten sonra ve bir AVM'nin önün de durdum. Arabadan indim ve içeri girdim.

- Hoş Geldiniz

- Hoş Bulduk. dedim

Ve elbiselere bakmaya başladım.

3 Saat sonra...

Baya bir şey almıştım.. Tek başıma taşıyabileceğimi sanmıyorum. Birinden yardım istemeliyim... 

Kasaya doğru ilerledim.

Kredi kartını uzattım. Kıyafetleri poşetlere koyarak bana uzattılar... Kredi kartımı da verdikten sonra kapıya doğru ilerledim. OFF çok ağır bunlar ya. 

- Yardım edebilirim istersen ?

Taşıyamadığım her halimden belli oluyordu. Sanırım... Çocuk sırıtıyordu. Ben ne yapıyorum ya çocuk cevap bekliyor. Ben salak salak yüzüne bakıyorum...

- Tamam. dedim.

- Vazgeçtim. dedi ve sırıttı.

Odun ya... Niye konuşuyorum ki ben bununla ? 

- Şaka yapıyordum sadece. dedi. Ve elimdekilerin hepsini aldı. 

- Saol.

- Rica ederim. araban nerde ?

- Şura da. diyerek. Arabamı gösterdim...

Arabama yaklaşınca elindekileri arabanın arkasına koydu.

- Tekrardan çok teşekkürler. dedim.

- Rica ederim. Bu ara da ismin ne ? 

- Alex senin ?

- Güzel isim... Benim ki Calvin.

- Memnun oldum. dedim.

- Ben de  sonra görüşürüz. dedi. gülümsedi.

Ve gitti

Arabama bindim ve eve doğru sürdüm...

Evin kapısının önüne geldim. Anahtar vardı. Ama zile basıyım ya. Yada vazgeçtim Joseph'in çenesini çekemem...

Anahtar ile açtım ve içeri girdim. Yukarı odama çıktım. Aldıklarımı yerleştirdim. Ve yattım çok yorgundum. Yarın okula başlıyoruz. Daha fazla dayanamadım. Ve Karanlık..

Erken kalktım. Hemen kısa bir duş alıp. Kıyafetlerimi giyindim. Üniforma iyi ki yok. Olsa da giymezdim zaten. (Giydikleri medya da var ) 

Aşşağı indim. Biraz bekledim. Joseph de aşşağıya inince. Kapıya yöneldik. 

- Günaydın yok mu ? dedim.

- Ha.. pardon  biraz dalgınım da bu gün. Günaydın. dedi ve güldü.

- Günaydın. Ben de güldüm. 

Ve çıkıp arabama bindim. O da kendi arabasına bindi. Biliyorum aynı yere farklı araçlarla gitmek saçma ama. Joseph ile anlaşamıyoruz. Neyse boşverin. 

Arabaları okulun yakının da bir yerlere park ederek. Okula girdik. 

Çok heyecanlıydım. Daha önce bir insan okuluna giderken. Şimdi bir Vampir Okulu. Güzel olacağa benziyor. Herşeyi sürekli saklamaya çalışarak eski okulumda ki gibi tuhaf durumlara düşmeyecektim. Çünkü buradakiler de bizim gibi ya Vampir yada Kurttular.  Yani anlayacağınız artık hiç bir şeyi saklamaya gerek yok... Umarım...

BAKALIM NELER OLACAK ? 

................................................................................................................................................................

Önce ki bölümde de söylediğim gibi ilk kitabım. Saçmalıyorsam yada yazım hataları varsa. Üzgünüm... :)

Medya : Alex'in giydikleri.

Kelime : 665