CHAPTER 8

20 1 0
                                    


SCARLET POV

Pilit kong tinatatak sa isip ko na panaginip lang ang lahat ng to pero hindi eh di pala ako nananaginip parang gusto ko ng umalis sa lugar na ito. Pinipigilan ko na rin ang pag buhos ng luha ko.

Bakit ba pag dating sa kanila ang hina hina ko?

Napatigil ako sa pag iisip ng may biglang humila sa akin palabas hindi na ako nag reklamo at nag patangay na lang ako.

Tumigil kami sa garden ng school at ng tignan ko kung sino ang humila sa akin ay si Cloyd pala.

"Upo".sabi nya. Di na ako nagreklamo at sumunod nalang ako.

"Now buhos mo na yan".sabi nya. Nagtaka naman ako anong ibubuhos ko??.

"Huh??".takang tanong ko.

"Aish .. sabi ko buhos mo na yang bigat ng nilalaman ng puso mo sige ka baka kung san pa lumabas yan.".sabi nya. Hinampas ko naman sya ng mahina at unti unti ng bumuhos ang luha ko.

"Ano ba yan *snob* bakit ganun *snob* kung *snob* kailang tahi- *snob* -mik at normal na ang buhat dun pa sila dumating ulit *snob*".sabi ko pero sya tahimik lang.

"Pwede mo naman sigurong sabihin sa akin kung anong nangyari noon?".tanong nya at kinwento ko sa kanya lahat habang umiiyak parin ako.

"Alam mo dapat hindi mo na pinag aaksayahan ng luha yung mga yun di sila deserving sa luha mo atsaka ikaw din bahala ka papangit ka nyan. ".sabi nya na medyo natawa naman ako.

"Oh tignan mo na, ang ganda mo pag naka ngiti ka".cloyd

"Hmp bolero.. pero thank you ha dahil nandyan ka ngayong kailangan ko ng makaka usap."ako.

"Che hindi libre yan may kapalit yan.".cloyd..ay letseng lalaking to ayos na eh.

"Ano naman yon?"tanong ko.

"We will be friends whether you like it or you like it. ".cloyd.

"As if i have a choice..tss".sabi ko naman sa kanya at napa tawa nalang sya at ginulo ang buhok ko.

Actually dati pa kami mag kaibigan ako lang talaga yung nag sasabi na hindi kami mag kaibigan, kasi wala lang.XD

"Ayusin mo na yang sarili mo at bumalik na tayo sa room".sabi nya at inayos ko na ang sarili ko.

Hindi ko maipapangako sa sarili ko na hindi na ako iiyak ng dahil sa kanila pero pipilitin kong hindi na umiyak at pipilitin ko ring maging matapang para na din sa kapakanan ko..

Huminga muna ako ng malalim bago niyayang umalis si cloyd.
Habang naglalakad kami nag kukwentuhan lang kami ni cloyd actually ang sarap nyang kakwentuhan tapos minsan nag jjoke siya at ako naman tawa ng tawa kaya minsan pinagtitinginan kami ng mga student na nasa mga room na nadadaan namin.

Hindi ko na namalayan na nasa tapat na pala kami ng room namin dahil na rin sa kadaldalan ng kasama ko. Ng maka pasok kami sakto naman na walang teacher kakatapos lang ng isang subject . Ng naglalakad na kami papunta sa pinakadulo bigla namang nagtama yung mata namin ni bryan pero bigla din akong umiwas at nag tuloy tuloy ng mag lakad sa upuan ko at umupo na, tumabi naman sa akin si cloyd.

"Ah keith sabay tayong mag lunch mamaya ha la akong kasabay eh.".sabi bigla ni cloyd.

"Ge tulog muna ako".ako at nag nod lang sya.

Nag dukmo na ako at bigla akong napa isip siguro kung dati ko pa naging kaibigan si cloyd agad akong naka move on. Aish naku ano na pinag iisip ko..

Hanggang sa nag bell na at sabay nga kaming kumain ni cloyd at hanggang matapos ang araw na sya ang kasama ko..
--------------------------------------

sorry short UD lang ..tamad pa akong mag isip ..xD

Btw sorry din kung may mga typos and wrong grammars.

Vote and comment naman po kayo.

HOW CAN I LOVE HIMWo Geschichten leben. Entdecke jetzt