Kelebeğin Mezarı

1.bölüm

Her insan sevmek ister , sevmekten çok sevilmek . Ama bazen sadece seversin koşulsuz ,şartsız hatta karşılıksız sever sadece seversin onu. Benim sevdiğim adam......
Beni sevmiyor çünkü başkasına aşık.Bana değilde başkasına aşık o ve şuan rimelim akmış gözü yaşlı bir halde bu uçurumun kenarında dikilmemin sebebi onu bundan duymak .İlk aşkımın böyle bitmemesini isterdim ama seni sevmeyen birini zorla sevdiremezsin ki . Çok ağladım hatta bazen kendimi öldürmek istedim şuan olduğu gibi . Bir adım daha attım ölüme doğru
"Bunu haketmedim ben !" Diye bağırdım.
Arkamdan bir ses geldi
"Evet heketmemişsindir " dedi arkamda ki ses. O anki şokla arkamı dödüm hiç tanımadığım bir adam bana boş gözlerle bakıyordu .
"Sence de ölmek için güzel bir gece deil mi ?" Dedi alayla
"Evet öyle "dedim tekrar önüme dönerek
"Burdan atarsam kendimi....herşey bitecek . Acım dinecek ,hislerim yok olacak ve en önemlisi , onu unutucam ! Bundan guzel ne olabilir ki ? "
Evet şimdi şuracıkta öldüre bilirdim kendimi , burdan atlayıp herşeyden kurtulabilirdim.
"Niye bir adam için ölmek istiyorsun ki ?" Çünkü ona deliler gibi aşıktım .
Kafam allak bullaktı ne düşünüceğimi ne yapıcağımı bilmiyordum . Ben neden acı çeken karakterim bu filmde neden mutlu olan o iyi aile kızı deilim neden !?
"Atlama birinin daha gözlerimin önünde ölmesine izin veremem küçük bayan  ölmek için yeterli bir nedenin yok bile ! "
Ah ne saçmalıyordu bu vardı tabiki içimde ki acı bu ... Bu zaten hepsinden önde geliyordu .
"Annem...gözlerimin önünde babam tarafından öldürüldü. ama bak ben kendimi öldürmüyorum "
"Ne !"
Arkamı döndüm .nasıl olur bu ?! Bi anne nasıl çocuğunun önünde kocası tarafından öldürüle bilir şuan kendi düşüncelerimi bırakıp bu konuya odaklanmıştım benim annem... Ah aman tanrım bu berbat bir şey !
Düşüncelerimi tanımadığım adamın sesi bozdu .
"Herkes acı çeker senin ki başkalarının ki yanında az kalır anlıyomusun. Ölmek o kadar kolay deil bayan .olmayacakta!"
Bir anda beni kendine çekti
Neden bilmiyorum ama o an ona sarılma isteğiyle doldum .Tanımadığım bir adama sarılmak ne kadar doğru ?. Bunları aklımdan atarak bir anlık cesaretle sarıldım adama .
Adam biraz afallasada oda bana sarıldı.
"Canım çok yanıyo ! Neden ben . Ben bunu haketmedim ...... Etmedim " dedim ağlamaktan çatallaşan sesimle
"Shh haketmedin , hiç bi kız haketmez tamam mı ? " sesinde yatıştırıcı bir ton vardı İçimde ki kelebekler sanki ölmüş ve içimde küçük bir mezar dizayn etmişti hissizdim ,yanlız tanımadığım bir adamın kollarında ağlıyordum. Ve bu garip bir şekilde bana iyi geliyordu .
Ona sarılmayı bırakıp yüzüne baktım karanlıktan pek gözükmüyordu fakat  görmeme yeterliydi .
Herkes acı çeker , herkes üzülür diyordu resmen bu adam bana yanlız sen değilsin diyordu . Yüzüme bakmayı kesip konuştu.
"Ben Aras ..... Aras Aydın " deyip elini uzattı
"Ben de Arya Özberk " dedim bir çırpıda  konudan tamamen sapmıştık ama bu bana biraz iyi gelmişti açıkcası .
"Seni evine bırakmamı istermisin ? "
"Hayır saol ben taksiyle gideceğim "
"Peki o zaman " deyip arkasını dönüp gitti
Bende caddedeki taksi durağına gidip bi taksiye bindim
Çok aşıktım ona  , Ama unutmaya çalışıcam , belkide başka birini sevmeye..... Çalışıcam belki  bir gün bende sevilirim  .  Eve geldiğimde annemlerin uyuyo olması yararımaydı .
Odama çıkıp makyajımı temizledim ve pijamalarımı giyip yatağıma girdim ağlamaktan şişmiş ve kızarmış  gözlerim daha fazla dayanamadı ve uykuya daldım .

Oy ve yorumlarnızı bekliyorum 😘