The day when I met you (b1a4)

Moving to korea

  Naranasan niyo na ba ang mangarap, pangarap na hindi mo inakalang mangyayare sa totoong buhay, pangarap na kinasasabikan mo araw araw ,pangarap na nag bibigay sayo ng inspiration kahit nasaan kaman, pangarap na dala-dala mo kung Saan ka man sulok ng Mundo  magpunta, Dahil ang pangarap na iyon Ay siyang nagbibigay sayo ng kaligayahan at katuwaan tuwing umaga,  Mapa hapon man at gabi.. Kadalasan pa nga nyan yun pa Mismo ang lakas natin, upang I pagpatuloy ang ating paglalakbay, paglalakbay tungo sa iyong kinabukasan bitbit ang pangarap na hindi mo inakala.

        I'm in front in the window habang Naka tingin ako sa langit at pinagmamasdan ko ang kislap ng Mga bituin at Ang liwanag ng buwan na siyang nagsisilbing tulay mo o komunikasyon  mo sa Mga mahal mo  sa buhay.. Buwan na nagbibigay sayo Ng liwanag tuwing sasapit ang tag Dilim,
Bumulong ako saglit Ang mga bituin na yan parang b1a4 mga  Stars na mahirap abutin at Ang buwan naman Ay parang SI Jinyoung buwan na Kauna unaunahan mong  mapapansin Dahil sa kagandahan ng liwanag Neto.. Liwanag na Hindi pwedeng mawala Dahil siya ang nag bibigay ng  liwanag sa Mga bituin Dahil kapag nawala ang liwanag Neto lahat damay dahil hindi pwedeng sumikat ang isang bituin hanggat Wala ang buwan, Buwan na pinapangunahan ang Mga bituin sa langit ..
  Ngumiti ako Sabay nag buntong hininga bukas na Kasi ang flight ko patungong Korea I'm so excited to meet my sister and my nephew and her husband Koriano sya taller guy cute and cool in person, nakakatuwaan ko sya minsan kapag nakakapagchat kami sa Skype with my sister, dati kasi nandito sya sa pinas upang mag Aral hanggang sa makilala nya ang ate ko at nagkaroon ng anak at hanggang sa ikasal sila  but now he decided to go back in Korea with my sister and his son,  gusto nya kasi na manirahan sila doon sa Korea with his own family, 
    Hindi ko alam Kung ano ba talaga ang  pakiramdam ko ngayon. Matutuwa ba ako  dahil makikita ko na sila or natutuwa ako dahil makakapunta na ako ng korea,  well parehas lang siguro .
Pero hindi lang naman iyon ang sadya  ko doon
Nandoon din ako para maka pag relax at makapagisip-isip
For the next episode of my story , 
Gumagawa kasi ako ng mga nobela o kung ano anong story , mahilig din ako gumawa ng mga kababalaghan o nakakatakot na storia, sa totoo nga nyan sikat ang mga story ko,  mabinta kasi ang mga ito at  makakarelate ka talaga  kahit pa raw nakakatakot ang mga Ito.
Kaya naman  nag decided ako  pumunta ng korea at doon magisip-isip sa susunod kung story..
   At muli kung binaling muli ang aking mata sa  buwan at sa Mga bituin, napakaganda nila at nakakapawi ng pagod sa sobrang kinang ng mga bituin parang ninanais mong abutin ito Pero di mo maabot at kung may paraan lang na mahawakan man lang kahit isa lang sa mga ito ay gagawin ko. Katulad nalang sa mga sikat na artista at kung may artista man akong gusto kung abutin o mahawakan man  lang  walang iba kundi ang aking idolo. Hindi ako 100% kpop fans but ng makilala ko ang b1a4 naging 100%kpop fan na ako Pero sa kanila lang lalo na kay jung jinyoung the leader of the group. idol na idol ko sya sobra.
Napapangiti ako kapag naiisip ko ang  b1a4 ang gagwapo kasi nila sa sobrang gwapo nila para akong aatakihin sa puso dahil na over sa pagmamahal ko sa kanila, Ngunit biglang sumimangot ang aking mukha ,  hindi kasi ako yung tipong tao na umaasa sa wala at ayukong umasa talaga kaya kung aasa man ako sa panaginip ko na lang yun.
      Maya Maya naisipan ko nalang na ligpitin ang iba ko pang gamit at nag decide din ako na iwan ang dapat kung iwan,  yun ang pagkahanga ko sa idolo ko Ang  b1a4, ayukong dalhin ang kahibangan ko sa korea at ang dapat ko lang gawin ay mag focus, mag focus sa next episode kung story dahil kakaunti nalang ang natitira kung  kaalaman sa utak  halos kasi ata lahat na ng eksena na isulat ko na.. Pero ayuko mawalan ng pagasa dahil hanggat may pagasa na makalikha ng magandang storya hinding hindi ako susuko ngunit susuko lang ako kung ang pagasang iyon ay di makatotohanan,  ang ibig kung sabihin hindi mangyayare ang pagasa mong makita ang iyong idulo kaya matulog ka nalang dahil baka sa pagtulog mo baka doon mangyare ang gusto mong inaasahang pagasa.
     Kinabukasan halos hindi mapawi ang tuwa at galak ko sa aking sarili, 
This is my world this is my day .  see you later korea sabi ko sa aking sarili
Nag paalam ako sa aking mga magulang bago ako tumuntong ng eroplanong aking sasakyan, namimiss ko sila ng sobra dahil medyo matagal akong mawawala, i open my skype to chat my sister,

   Sis ill be there na later asan na kayo.  Chat ko sa kanya,
Walang ilang minuto nag reply sya.

    We are waiting For you sis. Reply nya

    Wow ha mas Excited papala kayo saakin imbis na ako mauna kayo pa ang na una dyan.  Tuwang Send ko sa kanya

    Just kidding, haha  on the way pa lang kami papuntang airport . Sabi ko na nga ba kahit kailan tong ate ko sarap sapokin .. Susuntukin ko na sana yung cellphone ko Pero wag na  lang baka masira at mawalan pa ko ng phone

   Sis Im going to get my bag na For sure na andyan na kayo. 
... ..... .....

    Kunot noo kung tinignan yung phone ko ni isang reply ng ate ko ngayon ay wala pa akong na tatanggap sa man talang kanina ko pa sila hinihintay dito sa terminal
   Asan na kaya yun bulong ko nalang sa aking isipan.
   Matagal pa ba. Inip na Inip na ako dahil mag iisang oras na silang wala.  Maya Maya nakaramdam ako ng lamig kaya kinuha ko yung jacket ko sa maleta, Pero bago yun napatigil ako sandali, sandali kung tinitigan ang nakasabit sa aking bag na may  picture ko  with edited kasama ang b1a4 . Nakalimutan ko pala iyong iwan kaya nagkibit nalang ako ng isang  balikat ,  hanggang sa kukunin ko na sana yung jocket ko ngunit may nakabangga sa akin kaya napatilapun ang ibang laman ng maleta ko

  AY ANAK NG TOKWA.  Gulat ko ng may nakabangga sa akin
     Mianhe. Rinig kung paulit ulit na sabi nya Habang tinutulungan akong kunin sa floor ang mga iba ko pang gamit na tumilapon , hindi ko na nasilayan ang kaniyang mukha dahil bigla kung narinig  ang sigaw ng boses ng ate ko at dahil narin sa naka cap at naka mask sya at  nakasuot na  makapal na  jacket na itim kaya hindi na ako nagkaroon ng  pagkakataon na makita ang mukha nya, o kung Sino sya.
    Hi sis Sigaw ng ate ko sakin ..
Bakit ba Ang tagal niyo Sigaw ko rin na Hindi naman ganun kalakas habang inaayos Parin ang aking dalahin,
      Tara na at ng maka punta kana sa aming mansion pag mamayabang nya saakin. Ngumiti nalang ako sa sinabi nya Dahil kahit kailan Wala Parin siyang pinagbago.. Mapagmalaki Parin kung anong Meron siyang Dapat ipagmalaki.
   Hindi pa ako nakakalayo sa lalaking naka bangga  ko kanina ng parang may sinasabi Siya saakin Ngunit hindi ko na Inintindi pa Dahil nagmamadali nang umuwi ang ate ko pati narin ang asawa nya at sa kadahilanang pagod narin ako at kailangan ko ng mag pahinga.