How pathetic could I get?
Naglayas ako samin. Konti lang ang pera kong dala at di ko alam kung San ako pupunta. Bagong dayo ako dito sa Manila. Balak kong dito mag-aral ayaw man ni papa pero pangarap ko to.
The moment I received the confirmation letter that I am a full scholar of Arya University I rushed to Manila. This is it! My dream! And my peaceful life!
"Booooogshhh!"
Ano ba yan panira ng moment!
"Please don't hurt me, I'm just new here. " (tulungan ko na ba?? 😂
"Pulis! Mamang pulis! May mga holdaper dito! Tulungan nyo kami! "
Mabilis namang nagsitakbuhan ang mga holdaper.
"Arigato!" Sabi nya
"You're welcome. BYE!- aalis na sana ako ng biglang may humila ng shirt ko. "Ano ba?! "
"Can I ask for your help? I'm looking for this place. And I don't trust anyone here then you happened. " sya
Kamukha nya si stitch kaya naawa ako. 😂😂
"But I'm not familiar with this place either I just got here. But I'll help you out. " pinalaki akong matulungin sa kapwa hindi katulad ng iba pinalaki nga ng magulang pero consistent pa din ang height. 😊😊
