Ashton Quirino.
Pogi.
Matalino.
Matangkad.
Rich kid.
Sporty guy.
Parang ang perfect na niya di ba? Pero, hindi eh. Suplado yang bwisit na yan. Cold-hearted.
Crush ko nga yan eh. Kaso...
dati pa yon, Oo dati pa. Kasi nawalan ako ng ganang pagtiyagaan yan.
Biruin mo ba naman, inaadd ko sa facebook, di ako inaaccept, minessage ko walang reply, finollow ko sa twiiter, binlock ako.
Ang saklap masyado di ba? If you were in my position, I'm sure mawawalan din kayo ng ganang icrush yang Ashton na yan.
So ganun na nga, may part sakin na ayaw ko na sa kanya, pero meron pa ring part na gusto ko pa rin siya, which is nakakainis kasi, parang nakakaawa ako kapag ipinagpatuloy ko pa ang pagpapantasya kay Ashton. Grrrr.
Naalala ko dati, kahit di niya ko inaad sa FB minemessage ko siya ng, Good luck sa first day of school, Ingat palagi, God bless. Yung mga ganyang messages. Pero as time goes by, wala talagang nangyayari eh. Di ko alam kung may sira ba ang facebook ko o sadyang, manhid lang siya at ayaw pababain ang pride niya.
Sabi nga nila
"Kung ayaw sayo, wag nang pilitin pa."
Kaya eto, hello to me, move on din teh. Haha!
Speaking of moving on, eto ako sa jeep, pauwi na, wala lang, nagmomove yung jeep. Hahaha!
Biglang may sumakay na mga lalaki, group sila, mukhang magkakabarkada.
At parang kilala ko 'tong mga to eh.
Ah, yes, yung isa dito batchmate ko nung elem, si Neri.
Medyo malapit sila sakin, pumwesto at mukhang nakilala ako ni Neri.
"Uy, Gia. Ikaw pala yan"
"Neri? Ikaw ba yan? Ang fat mo pa rin, hehe!" sabay tapik ko sa balikat niya
"Gia, bad girl ka pa rin ha, Hahaha!" Ako daw bad girl eh i'm just telling the truth. Hehe.
"Nga pala, Gi, barkada ko." At pinakilala na niya. Di ko masyadong narinig yung mga names. Isa lang ang naalala kong pinakilala ni Neri...
si Ross.
