MY COLD HEARTED GUY (on-hold)

SEVENTEEN

Pagpasok ko palang sa school, puro greetings na ng mga student ang bumungad sa akin. Ngumingiti at bumabati din naman ako.

Nagsimula na ang morning class namin, hindi naman ako kinakausap ni cliffton, kasi we're both busy listening to the discussion. Minsan pagtumatawag si sir para sumagot sa math problem niya, we both raising our hands, so parehas na lang kaming tinatawag ni sir.

"okay class dismissed. See you tomorrow class" then lumabas na si sir. Lunch time na. may lunch meeting nga pala kami.

Agad kong inayos ang gamit ko at isinuot ang bag pack ko.

"Lunch?" tanong ng taong nasa tabi ko.

"sorry may lunch meeting kami ng SSC eh. Sorry" I said with my apologenic eyes.

"it's okay, but mamaya sabay tayong umuwi ha" he flash a smile.

"sure " I smile too.

Sabay na kaming lumabas.

Nagpaalam na ako sa kanya, may kasama naman siyang maglunch, si kris.

Pagdating ko sa SSC office, nandoon na silang lahat.

"Hi Pres!" they all say in chorus.

"Mukang excited kayo sa treat ko ah!" they all chuckled.

Pag-upo ko sa table ko, inayos ko muna ang mga gamit ko.

"So guys, anong gusto niyong lunch?" I ask them. Nagniningning ang mata nila sa tanong ko, kaya na patawa ako.

"Ate ako gusto ko nang chicken with rice, fries at float!"

"Kami din!" aba mukang nag-usap-usap na sila kanina ng gusto nila ah.

"Hindi naman halatang nag-usap-usap na kayo kanina no?" I smiled.

" Yun lang?" they all nods. "Okay, then I will to Jollibee" dinai ko yung number ng Jollibee, inabot ko kay Audrei yung phone ko para siya na ang magsabi ng order namin.

"Sheley yun lang?" tanong niya.

"any additional order?" tanong ko sa mga tang nasa office, na parang mga batang walang kamuwang-muwang at excited sa pagdating ni Jollibee. Hahaha

"dessert!"

"Milo Mixin!"

"Add milo Mixin Auds, thanks" tumango lang si Audrei.

Inabot na sa akin ni audrei yung phone after niyang tumawag.

Then nagstart na akong magdiscuss tungkol sa mga kakailanganin namin sa activity. Na settle na lahat. Ang inaantay na lang namin ay ang araw ng so called fest namin.

*tok.tok.tok*

Binuksan ni lyka yung pinto, at dumating na nag inaantay naming lahat.

" wow lunch!!" parang mga bata!

"Here's the bill ma'am" sabi ni kuyang delivery boy. Inabot ko naman ang bill at nagbayad.

"Thank You President!!!" at hinug nila ako.

"c-can't breathe!" pinakawalan naman nila ako. Hay salamat.

Kumain na kami. At habang nakain kami, ang daldal nila! Puro tawanan kami.

After naming kumain, nagsibalikan na kami sa kanya-kanyang klase.

I'm on my way to room nang makasalubong ko si Sejo.

"Hi!" he greeted

"hello" sunabay siya sa akin. Diba nga magkalapit lang ang room namin.

Nagkwentuhan naman kami habang naglalakad. Medyo malungkot siya nung sinabi niya na hindi ko na daw siya pinapansin. Nagsorry naman ako, kasi sobrang busy talaga sa SSC.

Nung nasa 4th floor na kami, nakita ko si cliffton sa labas ng room. Napansin niya ako na kasama si Sejo. Masamang tingin ang binigay ni CLiffton kay Sejo. Hindi ko maintindihan kung bakit siya ganun kay Sejo.

"Ah..... CLiffton – " Pumasok siya bigla sa room. Galit ba siya sa akin??

"Sige Sheley pasok na ako" paalam ni Sejo, tumango naman ako.

Pumasok ako sa romm.

Tinignan ko si Cliffton, pero nakaub-ob siya sa desk niya *sigh*

Umupo na ako. Inilapag ko ang gamit ko at tsaka nilingon ulit si Cliffton.

"Cliffton...." Tawag ko sa kanya, pero di pa din siya nagalaw.

"Cliffton, are you mad? Look – " hindi ko natapos ang sasabihin ko. Nagulat ako sa reaction ng mata niya. Walang emosyon. And cold niya.

"I..... I'm sorry" usal ko. Hindi siya sumagot. Natakot ako sa mga mata niya, kaya umiwas na lang ako ng tingin. Dumating naman ang teacher namin para sa afternoon class. During discussion, naramdaman ko ang pag-init ng gilid ng mata ko.

I raise my hand, ma'am look at me.

"Ma'am may I go out?" tumangoo siya at dali-dali akong lumabas. Tumakbo ako papuntang c.r.

Ang sakitt na makitang ganun ang mga mata niya. Ang sakit na ang cold niya sa akin. Hindi ko na napigilang umiyak sa loob ng isang cubicle. Sobrang akong nasasaktan. Alam kong over-acting ako, pero kahit sinong nasa sitwasyon ko makakaramdam ng parehas nang sa akin. Seeing him like that make my heart breaks into pieces.