Sebepsiz seversin mesela.. Sonra o seni sevmediği için unutmak istersin, unutamazsın. Düşünmemeye çalışırsın sonra. Aslında aklından çıkaramazsın, sadece kendini kandırırsın.
Tam düşünmemeye başlarsın, öyle bir anda çıkarki karşına, öyle bir bakarki gözlerine... Yine gözlerine tutulmuşsun. Ve bir bakmışsın yine darmadağınsın..
Kötü yönlerini görmeye çalışırsan ondan soğursun, derler. Oysa bana göre aşk, tek bir iyi yönünü görmesen bile bağlanmaktır birine , anlamsızca sevmektir..
