-DERİNLİKLERDE 4

51 8 3
                                    

Günaydın dünya,günaydın ey aşk,günaydın,günaydın pencereme gelen minik serçe günaydın içimdeki kelebekler diyerek gözlerini güne açıp uyanmıştı Esra...
Elbiselerini dolabından rastgele heryere fırlatıp atıyordu.
-Puffffff
-Offffffffff  yaa sanki hiç birşeyi kalmamış bugün,
-Fareler açlıktan elbiselerimi yedi sanki bu kadar varlığın içinde  hiçbirşeyim yok gibi.
Diye kendi kendine söyleniyordu saatten haberi yoktu okula geç kalabilirdi biraz daha oyalansa,atıştırmalık bişeyler attı ağzına...
Bir elinde kitaplar,bir eliyle ayakkabısını giyerken diğer yandanda aklı keremdeydi.Okulun ilk günüydü onla çünkü;
Tam çıkıyordu kapıyı açar açmaz köşede duran uzunca dar beyaz yakasının önü açık,gravatı kitabın arasına sıkıştırmış Esra'yı bekliyor gene tebessümle...
Yaklaştı yanına ki ne fark etsin uyku maskesini başında unutmuştu...
-Günaydın
dedi kerem
--Günaydın diyerek cevap verdi ama kafasındakini öyle hızla çekti ki saçları darmadağın olmuştu utandı, çekindi ama umursamaz tavırla,
-Dondurma yiyelim mi ? dedi Esra
-Olur ama derse yetişemeyebiliriz dedi kerem
Çok panikti her zaman gibi okula az kalmıştı ayrılmak zorundalardı çünkü kerem,esra'nın aşağısında ki Kolejde okuyordu buruk bir okul vedasıydı...
Derya pisliğide o okuldaydı nasıl uyuz olmasın ki gitmesine,
Sanırım içten içe kıskançlıklarda başlamıştı...
-Akşam burda bekliycem dedi kerem
Esra el sallayarak okula girip sınıfına giderken kafası arkada kala kala ilerliyordu ki gıcık fizikçi berna hanıma çarptı
-"Aklını geride bırakırsan,geleceğin yolun ilerisini kestiremezsin" diyerek kadın onu kibarca uyardı...
Bu bence Esra'nın kafasına kazıması gereken bir gerçekti...
Kadını düşünecek bir durumda mıydı ki de Esra,
-Pardon hocam diyerek yolunu sınıfına doğru tuttu...
Keşke ileriyi görebilseydik acı sonlara erişmemek için,tarif edilseydi tüm yollar en iyi adresi bulmak için...

    

GEÇEN ESARET TEKRAR CESARET EDER Mİ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin