THE BIATCH

Chapter 2- hello

"Kuya. Wag kang pasaway. Sabi ko Hindi ka pa naka recover. Dito kalang muna." Pasaway kasi e gusto daw magtrabaho. Bakit nya kasi ginawa yang kalokohang yan. Tsk.

"Malologe ang companluhod)Pilit nya.

"Malologe kasi ginawa mo ang kalokohang yan. Ano bang iniisip mo?" Nag crosslegs ako at nag ayos ng make up.

"Ang sakit sakit kasi e. Bakit sa lahat ng tao ang pinalit nya sakin ang bestfriend ko pa. Ang sakit."

In 3 2 1. Iiyak na yan.

(Patak luha) see. Iiyak talaga sya. Ano kaya ang feeling?.

"Kuya marami tayong alcohol sa bahay. Gamutin mo ang sugat sa puso mo. Tsk." Biro ko.

"It's not funny. Saan ba kasi si Larc? sya ang pinatawag ko hindi ikaw."

I rolled my eyes. Hinawakan ko baraso nya.

"Kuya. Hindi ako expert but ang gamot sa sakit dyan (turo sa puso) is.....happiness. Ipakita mo sa Selen nayun na okay ka sa ginawa nya sayo. Tanggap mo. Alam Kong hindi yun madali pero subukan. Hindi lang sya ang babae sa mundo. Baka may nag antay sayo sa matagal na panahon. Sya ang hanapin mo. Wag kang mag titiis sa isang tao na ayaw sayo. Got that?. Now punta nako sa bahay para kunin ang mga gamit mo." Speech ko.

"Thank sis. I'll try. Mag ingat sa pag drive."

"Tsk. Yeah yeah yeah. Bye."

Lumabas nako. Well look who's here.

"What are you doing here? Breaking my brother's heart again? Selena. Move on na sya. Wag mo ng guluhin. You can go now." Mataray Kong sabi.

Lalakad na sana ako pero nag salita sya.

"Santhia. Please. Kailangan ko talaga syang makausap. Kahit ngayon lang. Gusto ko lang mag sorry."

"Sorry? Don't you think sorry is enough for my brother's pain na sayo galing. Well too late. Hindi na pwede."

"Please (luhod) please Santhia. (Patak luha)."

"No is no. Bobo ka ba. USO ang Skype doon kayo mag usap. And please wag kang mag drama. Hindi uso."

At umalis nako.

*Tapat ng bahay*

MAY familiar na car sa tapat ng bahay. Baka silang daddy. Or.... I don't know.

Pumasok na ako sa loob. I knew it silang...... DADDY AT MOMMY.

"Darling. How's Lance my baby?" British talaga si mommy.

"He's okay mom. But he needs a little rest."

Tumango lang sya.

"Hindi ba kayo bibisita sa kanya mom?" Tanong ko.

"Baka bukas. Busy kasi daddy mo. At ako din." Sabi nya.

Tumango lang ako. Nandoon si dad tutok na tutok sa loptop nya. Tsk. May lalaking nakaupo doon nakatalikod e.

"Hi dad." Bati ko.

"Hi. Oh come." Sabi nya.

Tumayo sya at hinarap ako sa lalaki.
Gwapo naman sya parang foreigner. Macho. Hahahah.

"This is Marco Justin Dominguez. He is the son of the business man I had told you before. And Marc this Santhia Bia Hazel Salvador my daughter." Pakilala ni dad

"Hello. Nice to meet you." Bati nya.

Tinaasan ko sya ng kilay.

"Hello." Tipid kong sagot.

"That's it." Nag tatakang tanong niya.

"Ano pa ba gusto mo?" Mataray kong tanong.

Tagalog nalang tinamad akong mag english.

"How about a kiss"

He understand? Hindi pala sya foreigner. I think.

"Ano ka? Lord?" I smirk at him.

"Dad kukunin ko lang yung gamit ni kuya Lance."

"Okay."

Pumunta na ako sa kwarto ni kuya at kumuha ng mga gamit nya.

Pagkatapos nasa baba nako. Hehehe

"Gotta go. Bye." Kukuha na sana ako ng keys na pinigilan ako ng mokong.

"Ako na maghahatid sayo. Mag gagabi na. It's too dangerous."sabi nya.

Wow ha. Ano ako princessa? Tss.

"No thanks but thank you. Why do you even care?" Mataray kong sabi at kinuha yun keys. Nagsuot ako ng jacket.