Wanna Be Yours-Tomarry

0.6

Tom yavaşça içeri girdiğinde etrafa göz gezdirdi.Burası kocamandı.Ev havası hakimdi.İçeriyi ısıtan büyük bir şömine,bakılınca çok rahat olabileceğini hissettiren büyük kırmızı koltuklar,köşede kalmış mutfağı andıran minik tezgah ve dolaplar,koltukların önünde güzel duran ahşap sehpa,duvarlardaki tablolar,aynalar, aksesuarlar ve daha fazlası ...

Tom oldukça şaşkındı.Daha önce hiç böyle bir ev havası hissetmemiş,görmemişti.Odanın sıcaklığı buz gibi tenine tokat gibi çarparken ortama hakim olan kurabiye kokusunu hiç almamış olmayı diledi.

Yavaş yavaş koltuklara doğru ilerlerken,yerdeki boş kurabiye paketlerinede sırıttı.Kısa boyu ve ince duran vücuduna oran Harry'nin çok yediğini farketmişti.Gözleri onu ararken kendisine oran küçük bedenin şöminenin önündeki minderlerin üstüne kıvrıldığını gördü.

Uyuyordu.

Yoksa şimdiye kadar Tom'un çıkarttığı seslere tepki verir döner ve şok geçirirdi.Tom çocuğun başında dikilirken uyuyan yüzüne göz gezdirdi.Çok masum duruyordu.Fazla masum duruyordu.'Demekki benden kaçıyordu' diye düşündü Riddle.

Adımlarını bu sefer mutfak sayılabilecek küçük bir alanda ayrılmış dolaplara ilerledi.Kendine sihirle kahve yaptı,elindeki hardal sarısı kupayla Harry'nin gerisine oturdu.Onu uyandırmalıydı.

"Potter"

Tepki vermedi.

"Hey Potter!"

Sesini biraz daha yükseltmiş olmasına rağmen yine tepki vermedi.

"Potter! Riddle geliyor kalk!"

Bu sefer Harry Potter yattığı yerden sıçrayarak kalktı."N-Ne? Burayı nerden buldu-" elleriyle gözlerini avuşturup gözlüğünü taktığında karşısındaki manzara yutkunmasına sebep oldu.

Tom Riddle hafif müstehcen bir sırıtışla Harry Potter'ı kandırmanın zaferini yaşıyordu.

Harry ayağı kalkarak asasını çıkarttı.Savunma mekanizması devreye girmişti ama Tom bunu önemsemedi.En fazla ne yapabilirdi ki?

"Aman Tanrım! Senin burda ne işin var?"

Tom oturduğu yere biraz daha serilerek gelişi güzel cevapladı.

"Benden bu kadar çok korktuğunu bilmiyordum Potter.Kendine saklanıcak bir yer bile bulmuşsun"

Harry duyduğu şeylerin gerçekliğini reddedip Gryffindor cesaretiyle Tom'a diklendi.

"Sen kendini ne sanıyorsun? Senin yüzünden mi saklanıcakmışım? Sadece biraz huzur istedim! Bende uğraşmandan,senin gibi aptal Slytherin'lilerden bıktığım için rahatlamak istedim! Ama sen yine kendime pay çıkartıp egonu tatmin ettin.Beni yalnız bırak.Seni görmek istemiyorum Riddle"

Tom duyduklarına sinirlenmemişti.Üzülmemişti de.Hiçbir şey hissetmedi.Çocuğun fazla üstüne gittiğinin farkındaydı ona bağırsa da haklıydı.Harry'nin dolan gözlerini gördüğünde ağlamasın,unutsun diye ona lanet savurmak istedi.

Bir insan nasıl teselli edilirdi ki? Lanet savurarak.İşte Tom Riddle ilişkiler konusunda bu kadar bilgisizdi.

Yavaşça ayağı kalktı.Harry'nin tam önünde durdu.

"Potter"

Harry tam ağzını açıp ona bağırmaya hazırlanırken kendisine dolanan kollarla tüm cümlelerini yuttu ve sustu.

Tom Riddle şuan ona sarılıyordu.

Merak etmeyin diğer bölümde artık öpüşücekler.Biraz smut ekleyebilirim..