Love lessons

Love Lessons 16

You cant follow your heart when it is more confused than you head

Waar ben ik in beland? Ik ugh, ik weet niet. Ik moet.. Nee ik moet niks. Oke stop met denken en volg je hart. Nee dat gaat ook al niet mijn hart heeft vakantie genomen ofzo. Ik haal een hand door mijn haar en sla gefrustreerd op de badkamer deur. Ik moet Liv maar bellen. O laat maar mijn telefoon heb ik stuk gegooid tegen de muur. Langzaam sta ik op en ga ik op het grootte hemelbed zitten in kleermaker zit. ' Ik mis je Jayden,' fluister ik. De koude traan die over mijn wang rolt geeft me de rillingen. Jayden is mijn broer. Hij was het enig wat ik had. Mijn ouders zijn altijd weg en Liv nou. Oke ik heb Liv ook. Ik mis hem zo erg. Zuchtend sta ik op en ik loop de slaapkamer uit.

' Waar ga je heen?' hoor ik van allerlei kanten, maar ik negeer ze. Ik stap naar buiten en heb gelijk spijt dat ik geen jas mee heb genomen. Ik rol met mijn ogen vanwege mijn gedachten en begin een random kant op te lopen. Ik kom bij een bos aan en loop zonder twijfel veder. Welke dag is het eigenlijk? Ik hou het niet bij. Ik mis vast veel school.

' Boeiend,' mompel ik. Ik hoor geritsel achter me en kijk verschrikt om. Niks. Het zal wel een eekhoorn zijn geweest. Ik haal mijn schouders op en loop veder. De bladeren van de bomen wiegen zachtjes mee op de wind. Een blaadje valt van de boom af. Het blaadje is helemaal alleen. De boom liet haar gaan. Hij heeft haar niet meer nodig. Hij geeft niet meer om haar. Hij heeft nog genoeg andere die haar plek in kunnen nemen. Ik onderbreek mijn gedachtes snel. Ik maak mezelf alleen maar depressiever. Ik draai me in een ruk om als ik achter me weer geritsel hoor. Weer niks. Ik loop er rustig heen. Niks. Niemand. Ik kijk goed om me heen om een teken op leven op te vangen. Zonder succes. Ik ben alleen. Helemaal alleen. Niemand komt me halen. Niemand. Oke stop met zo te denken. Ik loop snel verder. Na een tijdje ga ik op een omgevallen boom zitten. ' Ik mis je,' fluister ik zacht. Niet-wetend over wie ik het heb. Over Sal, Jayden? Mijn ouders misschien? Of misschien mis ik mezelf. Het meisje die sterk was. Die voor zichzelf op kwam. Die een jongen hier niet mee weg zou laten komen. Die dit op de bodem uit zou zoeken wat ze daar ook zou vinden. Waar is ze heen. Ik schrik op uit mijn gedachten van een hand die een doekje voor mijn mond doet. Voor ik het goed en wel door heb word alles zwart en ben ik weg van de wereld.