My Torn Heart { fin. }

My Torn Heart #24 : Talk and Hurt.

Chapter 24 : Talk and Hurt

Sophia’s POV :

“ Ate Chloie ano sa tingin mo ang magandang gawin kausapin si Kai o Hindi ?”

Tulirong tuliro na talaga ako , hindi ko alam kung buhay pa si Topher o hindi

Gusto ko lang naman sanang maayos yung mga pagkakamali ko at kung bahay pa si Topher maganda isang hakbang na to para makapagayos kami ni Camille.

“ para sakin Sophia kung gusto mo kausapin nalang natin si Kai about this matter. “ sabi ni Ate Chloie sakin na puzzled din yung itsura niya ngayon..

Kaya naman nung lumabas si Kai galing sa kwarto ni Camille ay agad ko siyang nilapitan at sinabing..

“ Kai pwede ba tayong magusap “ sabi ko sakanya

“ sige “ sabi niya na may halong pagtataka

Pumunta kami ngayon dun sa may bakanteng lugar kung saan medyo malayo kami sa kwarto ni Camille..

“ Kai “ sabi ko sakanya

“ bakit ? sino ka ba ?” sabi naman niya sakin

“ ako si Sophia pinsan ako ni Camille “ pagpapakilala ko sakanya

“ nice to meet you ako si Kai.. “ sabi naman sakin ni Kai

“ imposibleng ikaw si Kai  “  I smirked

Medyo napapansin kong nanararattle siya sa mga sinasabi ko

“ Hindi mo ba ako natatandaan Kristoffer Andrew I. Dela Fuente “ sabi ko sakanya

“ ano bang sinasabi mo hindi nga ako si  Kristoffer Andrew I. Dela Fuente na sinasabi mo ako nga si Kai “ sabi niya

“ bakit akala mo hindi ko alam na nagpapanggap kang Kai para mapabalik mo si Camille sayo ng hindi niya nalalaman na ikaw si Topher? Ha sabihin mo nga sakin Kristoffer bakit mo ginagawa to? “ tanong ko sakanya

“ dahil mahal na mahal ko si Camille at kahit na anong sabihin niyo hinding hindi na babalik si Topher dahil wala na siya “ sigaw ni Kai / Topher

** PAAAK ***

Isang malutong na sampal ang dumapo sa mukha niya , sinasabi ko na nga ba at hindi siya si Kai at siya si Topher

“ sa tingin mo Topher papatawarin ka ni Camille dahil nagsisinungaling ka sakanya , topher walang sikretong hindi nabubunyag “ sabi ko

“ alam ko , wag kang magalala maghahanap ako ng tyempo para sabihin sakanya ang totoo “

“ pero topher ano nga bang nangyari sayo “ tanong ko sakanya..

Kai / Topher’s POV :

~ Flashback ~

Pumunta ako ng drugstore nun …

Medyo nandito ako sa road na pagewang gewang

Pero dahil nagaalala ako kay Camille kaya tinawagan ko muna siya.

( a/n : refer to chapter 50 of book 1 naka bold po yung sinasabi ni Topher dito)

“ hello hubby ? “

“ oh wifeey magaling ka na pala”

“ ah oo hubby medyo hindi pa san ka papunta ngayon ? “

“ ahh sa drugstore na sugatan ako eh.. “

“ ah sige sige ingat ka ah.. “

“ WAIT WAIT CAMILLE ALAGAAN MO SARILI MO AH WAG MONG HAHAYAANG MASAKTAN KA CAMILLE CAN YOU HEAR ME? “

Medyo histerikal kong sabi sakanya kasi alam kong sa oras neto hindi ko alam kung nalalayo na ang buhay ko.

Dahil may kotse na babanga sakin..

“ oo hubby sige sige “

“ CAMILLE KAHIT NA WALA NA KO IKAW PARIN MAHAL KO MAHALIN MO PARIN AKO AH SOUNDS SELFISH BUT CAMILLE HELLO ? “

“ Hubby im here “

Umiiyak siya , napaiyak ko na naman siya…

“ CAMILLE I LOVE ----------- “

** BOOGSHHHHHHHHHHHHHH**

Hindi ko na nasabi kay Camille sa phone na mahal na mahal ko siya dahil

Bumangga sa puno yung sinasakyan kong kotse at anytime isang galaw ko lang dito ay mahuhulog na ito sa bangin

Medyo unconscious na din ako

Ng biglang may humatak sakin palabas ng kotse

Nahihirapan siyang ilabas ako sa kotse

Pero nung magawa niya bumagsak nalang ako sa daan

At  yun nahimatay ako

Pagkagising ko ay nasa bahay na ako na isang magarbo ..

Medyo nagulat ako kasi may nakatingin sakin pagmulat ng mata ko…

“ Iho anong nangyari ba sayo at sugatan ka naming natagpuan sa daan “ tanong ng isang babae

“ ah naaksidente po ako nahulog ata yung kotse ko sa bangin “ sabi ko

“ anong pangalan mo iho? “ tanong nung lalaki

Ano nga bang pangalan ko?

“ hindi ko ho matandaan “ sabi ko sakanya

Nagkaroon ako ng selective amnesia dahil sa malakas

Na pagkakatama ng ulo ko sa manibela..

Pagkatapos nun ay dun na rin ako pinatira ng matandang babae at lalaki na nasa edad 40+ na

Wala silang anak kaya’t ang turing naman nila sakin ay parang anak na din

Isang araw sinabi nila sakin na meron daw akon selective amnesia at ang totoong pangalan ko daw ay Kristoffer Andrew Dela Fuente.

Nung sinabi niya sakin yun ay parang may nagflashback sa utak ko at na alala ko na lahat…

Tapos  bumalik ako nun sa Manila

At dito ko nga nakilala si Camille.

~ End of Flashback ~

“ Sophia pakiusap wag mo munang sabihin ito sa kanilang lahat “ sabi ko kay sophia na nagmamakaawa

“ sige topher hindi ko sasabihin ang gusto ko rin naman ay manggaling sayo ang lahat “ sabi ni Sophia sakin

“ Thank You “ sabi ko

At bumalik na kami dun sa room ni Camille

Medyo naliwanagan na din ako

At alam ko sa sarili ko na hanggang ngayon

Ako parin si Kristoffer Andrew I. Dela Fuente at hindi si Kai Buenavista.

~ Author's Note ~

Hello im planning to end this story and close book 2 :)

so abangan ang natitirang 7 chapters ng My Torn Heart

Thank you support ^^ 

-- Comment . Vote and Be A Fan if you like :) --

- (c) cruunnchstark :)