Bizim Hikâyemiz

Bölüm 2- Tartışma

AVM'nin otoparkına arabayi park ettikten sonra içeri girdik ve ilerkedik mağazaların önünden geçerken sadece öyle boş boş bakiniyorduk
-hadi dondurma alalım ya. Dedim birden
-Tamam. Dedi nazlı
-iyi tamam ama ben açım ve aç karnına dondurma biraz saçma olmazmi. Dedi didem
-bişey olmaz ya alalım hadi. Dedim
-iyi tamam ama sonra da yemek yiyelim çünkü kahvaltı yapmadim gerçekten açım. Dedi didem
-tamam. Dedim
Dondurma üst katta olduğu için yürüyen merdivenlere yöneldik ve basamağa adımımizi attık yavaş yavaş üst kata çıktık ve merdivenlerden indik ve işin tuhaf yanı hiçbirimiz konusmuyorduk dondurma almak için üçümüz birden sıraya girdik beklemeye başladık. Nihayet sıra bize geldiğinde görevli kıza
-üç tane vanilyalı dondurma. Dedim
Kız:
-Hemen efendim. Dedi ve dondurmalarimizi getirmeye gitti. Nihayet dondurmalarimiz geldiğinde kasaya parayi ödedim ve ilerlemeye başladık.
-Eee buraya dondurma yemeye gelmedik heralde demi. Dedi didem
-evet gelmedik ama ilk önce şunları yiyelim. Dedim dideme bakarak dondurmami yiyerek ilerliyordum ve bi anda dondurmam birinin gömleğine yapısti kafamı kaldırıp karşımda duran kişiye baktım yanında 2 kişi daha vardı ama dondurmami gömleğine yapistirdigim çocuk cidden fazla yakisikliydi dağınık siyah saçları ve kasları fazla çekici bi an bi sesle düşüncelerim arasından direk çıktım
-Yaa kızım körmüsün nesin dikkat etsene -şeyy ben özür dilerim
-ya bırak ya ne özrü sıçtın batırdın ya
-Özür dilerim dedim ya. Dedim dişlerimin arasindan sinirle
-Bak bak hem gömleğimi batır hemde sinirlen acaba bende sinirlenirsem nolur
-Ya abi bırak gidelim. Dedi yanındaki çocuklardan biri
-Emre karışma kes sesini. Evet nerde kalmıştık bana derhal yeni bi gömlek aliyosun
-aaa abartma be ne gomlekmis sanki yaa özür diledik ya işte bokunu çıkarma
-kızım bak beni deli etme seni gebertirim
-hoopp özür diledi ya ne diye abartiyosun sonuçta bi gömlek ya git sil yada gider yenisini alırız küçük kızlar gibi hiç senin mızıltını cekemeyiz. Dedi nazlı
Karşımdaki çocuk belli ki sinirlenmisti çünkü çenesi sinirden kasiliyodu.
-küçük cocuk mu ciddimisin yani gerçekten mi bari şekeri alınmış kız çocuğu deseydin. Dedi adını emre umduğum çocuk
-Evet tabi o daha da mantıklı. Dedi nazlı ve sırıttı
Karşımdaki çocuk arkadasina çok ters bakış attı gozlerinde bakış eğer susmazsan şimdi sen oleceksin der gibi bakiyodu bana doğru iyice yaklaşarak önümde durdu hafifçe eğildi parmağını sallayarak
-Bana bak bu mesele burada kapanmadı yine goruscez işte o zaman gerçekten bittin. Dedi karşımdaki çocuk
-Ayy yapma ya çok korktum. Dedim birden daha çok sinirlenerek koluma sert bir şekilde çarparak geçti arkasindan sadece bağırdım
-Öküzzz
Eminim duydum ama hiç bi tepki vermedi
-tamam kızlar bu kadar aksiyon yeter alışverişi daha sonra yaparız hatta yarın yaparız hadi eve gidelim. Dedi nazlı neyi vardı bunun böyle tartışmaya giren bendim sinirlenen oydu
-eee hadi yalı kazığı gibi dikilecekmisiniz orda. Dedi nazlı ve yürümeye başladık otoparka indik ve arabamin yanına doğru ilerledik arabanın kilidini açıp sürücü koltuguna gectim didem yanıma nazlı arkaya oturdu ve arabayi hareket ettirdim arabayi park ettigim yerden kaldırdım ve öne doğru sürmeye devam ederken birden o tartıştığım çocukla göz göze geldik bana alayla sırıtıp arabasına binip arabayi çalıştırdı son gazla uzaklaştılar.
İlk önce didem daha sonra da nazliyi eve bıraktıktan sonra nihayet evimdeyim eve girer girmez evimizin hizmetlisi Nur Hanim
-Hoş geldiniz Pelin Hanım yemek hazır anneniz babanız sizi bekliyor. Dedi
-Tamam geçiyorum. Dedim hemen odama çıkıp lavaboya girdim ellerimi yıkadım ve aşağıya indim
-Hoş geldin kızım. Dedi babam
-Hosbulduk. Dedim
-ee nereye gittiniz. Dedi annem
-hiç öyle biraz gezdik okadar. Dedim
-Iyi bakalım öyle olsun. Dedi annem ve yemegimize başladık yemekten sonra tatlilarimiz geldi ve cidden mi yani pudingmi daha yaratıcı bişeyler beklerdim ama neyse kaşığımi bunada şükür dedim ve yemeye başladım kaşığımi daldirdigimda yuvarlak bişey geldi ve umursamadan ağzıma attım ne de olsa tatlı yavaş yavaş çiğnerken tadı agzimda dagilmaya başladı gerçekten mi vanilyami yani yemeye devam ettiğimde aklıma bugünkü çocuk geldi cidden öküzun tekiydi Özür diledik daha da git gömlek al diyo manyak midir nedir? Anlamadim ki annemin sesiyle kendime geldim
-Canim bizimle filimmi izlemek istersin yoksa lafını yarida bölüp
-eee Hayır annecim saol benim çok uykum var zaten saatte gecikti ben yatıyorum uykumu düzene sokmam lazım
Sonuçta okullar açılıyor. Dedim ve sandalyemi geri iterek kalktım ve o sırada
-Iyi geceler kızım. Dedi
-Sanada. Dedim ve ilerlemeye başladığım anda
-Babana iyi geceler öpücüğü yokmu yani. Dedi ve hafifçe sırıttı ne yani cidden opucekmiydim tabi ki hayır
-Iyi geceler gerçekten çok uykum var. Dedim bişey demelerine izin vermeden odama çıktım sanırım kısa bir duş iyi gelir diye düşündüm ve hemen kiyafetlerimi çıkarıp duşun altına girdim hemen saçımi sampuanladim ve biraz daha durduktan sonra dustan çıktım hemen üstümü giydim ve saçlarımı kuruttum ve taradım odama gectigimde müzik dinleyerek uyumak istedim fakat kulakligimi bulamadım ve aramaya başladım aklıma gelen fikirle hemen dolabımi açtım ve evet doğru tahmin burada tam kulaklığa uzanicagim sırada gözüm sabah ki fotoğrafa takıldı kulaklığı ve fotoğrafı alarak hemen yatağıma girdim kulaklığı telefona takıp hemen bi müzik açtım (duman kırmış kalbini)sonra elime fotoğrafı aldım arkami dönüp düşünmeye başladım. Babam annemle güzel bi evlilik gecirmisler fakat bişey olmuş ama ne ben dünyaya gelmişim çok küçükken bırakmış beni babam 6 aylıkmisim küçük bi mektupla gitmiş ben tabi herseyden habersiz bi şekilde büyümüşum yani 8 yaşıma kadar evlenmis annem adamla tabi ben 8 yaşıma kadar benim öz babamın bu adam olduğunu biliyodum değilmiş işte ne yapacağımı bilemiyorum artık her ne kadar arkadaşlarım yanımda olsada içimdeki boşluğu ve yalnızlığı kimse dolduramaz ama ben babamı bulucam ve bulduğum zaman ona hesap sormycam sadece sarilcam her nekadar ona kızgın olsamda her geçen gün dahada özlüyorum artık gözlerimi açık tutamıyordum ve kendimi uykunun huzurlu kollarina biraktim