Unspoken (Vhong-Anne)- One Shot

12:00 pm. Oras na lahat nagsasaya, nagtatawanan at nagbibiruan. Oras ng pagpapanggap. Pagpapanggap sa sarili ko na okay lang ang lahat. 

It's your show! it's your time! It's showtime!!

 

Habang pinapasaya namin ang mga tao, sa biruan nila Vice, sa mga banat na ginagawa ko,  mayroon akong nililihim na tanging sarili ko lang ang nakakaalam. Ayoko kaseng malaman nila kase baka may magalit. Baka. .hindi pwede.

I stared at the girl beside me. She's very beautiful. Beautiful like a sunset--scratch that--she's even more beautiful than it. Nothing can be compared with her beauty.

 

Anne Curtis..

 

I dont know kung kelan ko 'to unang naramdaman sa iyo. The feeling inside na parang unti-unting kinakain ang puso ko. Sa bawat pigil ko sa nararamdaman, mas lalo itong lumalalim..bumabaon na kahit ako hindi ko na alam kung papaano ito mababalik sa estado noon.

Noon na hindi pa kita mahal.

"Anne, harlem shake ka ba?"

"bakit?"

"kase kaya kong magpakatanga para lamang sa'yo"

You giggled. At kahit ganoon lang ang naging reaksyon mo, masaya ako. Masaya dahil sa konteng ngiting naibibigay ko sa'yo, kahit na alam kong hindi totoo.

As I we threw 'banat' lines with each other, I stared at your smiling eyes, wishing you were mine.

 

But I can do nothing but to be contented of what we have_friendship. Yun lang tayo. Sa labas ng showtime, wala ng banat lines..wala ng sweetness with each other..walang 'kiss' kunyare na nagpapakilig sa madlang people.

Outside showtime, we were like just normal buddies hanging out with each other together with friends. Madalang nga lang tayo kung magkita e. Busy ka rin kase.

There was a time nang nakalagpas ako sa pintuan ng dressing room niyo, nakarinig ako ng paghikbi. Kumirot ang puso ko bigla. Parang nakilala ng puso ko kung sino man ang umiiyak, I don't know if it was even possible. Pero totoo, nararamdaman kong ikaw yun.

I opened the door and yes, I found you crying. Nakaharap ka sa salamin at yumugyog ang balikat mo. My heart jumped dahil sa nakita ko. Nilapitan kita ang asked kung anong problema.

"wala lang 'to. Nag-away lang kami ni Erwan"

It pierced my heart. SIguro nga, ganun mo kamahal ang kasalukuyan mong boyfriend kaya mo siya iniiyakan.

"It's okay", I said.

As I tapped your back, I stared at your soft and misty eyes, wishing you were mine.

 

Kung ako ang boyfriend mo, hindi kita sasaktan at hindi papaiyakin. Habang tintignan kita ngayon, gusto kong sabihin sa'yo na sana..ako na lang. Sana ako na lang ang pagukulan mo ng pagmamahal.