Life With The Marauders (Dutch Version)

28. St Mungo's Hospital for Magical Maladies and Injuries*

Maggie's POV.

Ik hoestte bloed op en nu spuug ik bloed! Het bloed stroomt een in straaltjes tussen de tegels. Opeens spuug ik meer bloed. Er schieten beelden in mijn hoofd. Het is vaag en ik weet niet precies wat die beelden betekenen. "Ze moet zo snel mogelijk naar het St. Holisto's Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes," zegt Madam Plijster. "Het gaat wel," zeg ik. "Nee, je moet er heen," zegt Madam Plijster. Remus helpt me met opstaan en slaat mijn arm om zijn schouder. James pakt mijn andere arm en slaat de mijne om zijn schouder. "Ze moet naar het dichtstbijzijnde haardvuur," zegt Madam Plijster. "Lily," fluister ik. "Wat is er?" vraagt ze. "In mijn nachtkastje ligt een kistje. Zorg dat niemand het te pakken krijg. Geef het me later aan mij. Alsjeblieft?" smeek ik. Ze knikt en loopt weg. Ze komt terug met mijn kistje en ik knik. Ze verstopt hem onder haar gewaad. "Remus," zeg ik. "Wat is er?" vraagt hij. "Ik hou het niet meer," zeg ik. "Nog even volhouden," zegt James. Ik voel mijn armen wegvallen van hun schouders en ik val op de grond. Het wordt allemaal zwart voor mijn ogen.

James' POV.

Maggie valt op de grond en haar ogen rollen terug in hun kassen. Haar oogleden sluiten zich en ze beweegt zich niet. Ik schuif mijn ene arm onder haar nek en de mijn andere arm onder haar knieën door. Ik til haar op en we lopen snel verder. "Dus Evers, waar had Maggie het over?" vraag ik. "Niet belangrijk," zegt ze. We lopen het kantoor van professor Anderling binnen en ze schrikt op. "We moeten naar het St. Holisto van Madam Plijster," zeg ik. Professor Anderling wenkt naar het haardvuur. Ik stap erin en Remus duwt wat brandstof in mijn hand. "St. Holisto's Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes," zeg ik en ik laat het brandstof vallen. Normaal mag ik niet alleen reizen maar het gaat om Maggie's leven. Ik stap een haard uit en er loopt meteen een Heler naar me toe met een bed. Ik leg Maggie op het bed en opeens grijpt ze mijn arm vast. "Vertel professor Anderling. Het teken. Het duistere teken van Nimueh. Laat het staan. Stop professor Slakhoorn," zegt ze.

Opeens valt ze terug op het bed. Haar greep op mijn arm verzwakt en haar arm valt terug op het bed. Ik blijf verstijfd staan terwijl de Heler's haar bed verplaatsen. Professor Anderling komt uit het haardvuur en gaat naast me staan. "Ze zei dat ik u moest vertellen dat professor Slakhoorn moet worden gestopt en dat het teken. Het duistere teken van Nimueh moest blijven staan," zeg ik. Professor Anderling schrikt op bij de naam Nimueh. "Wie is Nimueh?" vraag ik. "Niet belangrijk. Ga terug naar Zweinstein. Loop naar de kelder van professor Slakhoorn. Je moet zijn naam door de kelder roepen en vertelt hem dat hij de tekens moet laten staan. Ik leg het je later wel uit," zegt professor Anderling. Ik knik en ik loop terug naar het haardvuur. "Zweinstein," zeg ik en ik laat het brandstof vallen.

Ik kom terug in het kantoor van professor Anderling en Remus en Lily zitten op de stoelen. "Wat is er gebeurd?" vraagt Lily. "Ik moet naar professor Slakhoorn maar onthoudt de naam 'Nimueh'. Jullie moeten het onthouden," zeg ik en ik ren naar beneden. "Professor Slakhoorn! Van professor Anderling moet u de tekens van Nimueh laten staan!" roep ik door de kelder. Ik zie alleen niemand. "Wat zei je kind?" vraagt professor Slakhoorn. Hij staat opeens achter me. "U moet de tekens van Nimueh laten staan," zeg ik. "Hoe weet jij wie Nimueh is?" vraagt hij. "Weet ik niet maar Maggie zei dat ik iets over haar dat ik tegen professor Anderling moest zeggen en van professor Anderling moest ik het tegen u zeggen," zeg ik. "Kom maar mee," zegt professor Slakhoorn. Ik volg hem en we komen aan in het lege kantoor van professor Anderling. Tegelijkertijd komt professor Anderling via het haardvuur het kantoor ingelopen. "Meneer Potter heb jij tegen iemand iets gezegd over Nimueh?" vraagt professor Anderling. Ik schud mijn hoofd. "Goed. Amnesia." Opeens voelt het alsof mijn hoofd een stuk lichter is. "Ik moet mijn huiswerk maken," zeg ik. Ik loop terug naar de leerlingenkamer.

Lily's POV.

Ik loop de leerlingenkamer in en ik ga op de bank zitten. Remus en Peter gaan ook zitten. "Waar waren jullie? Ik heb overal gezocht," zegt Sirius. "Nou toen jij hier niks aan het doen was ging Maggie dood!" zeg ik. "Is ze dood?!" vraagt Sirius en hij springt op. "Nee, James heeft haar naar het St. Holisto gebracht," zeg ik. "Maar jij bent echt een eikel! Ze was bijna dood en we weten nog niets eens zeker of ze dit wel overleefd. Jij doet niet eens de moeite om je zieke vriendin te helpen met haar huiswerk!" "Hoe kon ik nou weten dat dat zou gebeuren?!" roept hij. "Je had er voor haar kunnen zijn als vriend!" roep ik. "Lily, waarom ben je zo boos?" vraagt James en hij staat achter me. "Maggie, ging net bijna dood en hij was er niet voor haar. En wat bedoelde jij met dat Nimueh?" vraag ik. "Wie is Nimueh?" vraagt hij. "Je zei..." Remus stoot me aan. "Professor Anderling heeft zijn geheugen gewist. Hij wist dat zijn dus toen had hij iets over die Nimueh gezegd," fluistert hij. "Oké, jongens allemaal naar jullie slaapzaal," zegt Remus en hij trekt mij mee. Meiden kunnen wel op de jongensslaapzaal maar de jongens kunnen niet op de meisjesslaapzaal? Cool!

We gaan op één van hun bedden zitten. "Ik begin bij het begin. Maggie heeft geen 'griep' maar ze heeft een echte ziekte. Ze moest opeens bloed hoesten en overgeven toen wij bij haar waren. James bracht haar naar het St. Holisto maar toen je terugkwam zei jij dat we de naam Nimueh moesten onthouden. Je ging naar professor Slakhoorn en toen je terugkwam wist je nergens meer van. Ik denk dat jou geheugen is gewist. Ik weet het wel zeker en jij wist dat het ook ging gebeuren. Die Nimueh heeft iets met Maggie's geheimzinnige gedoe te maken," zeg ik.