Kids from Well [One-Shot Story]

A/N: Dedicated nga po pala kay Chel Ocampo.. :))) HEhe.. Kasi ung dun sa story niya na mumu.. Haha

------------------------------------------------------------------------------------------

"Ohhh.. Rein.. Anak dalihan mo na at aalis na tayo baka malate ka pa sa bagong school na papasukan mo."

sigaw ng mama ni rein galing sa baba..

Di na sumagot si Rein dahil wala itong gana na pumasok. Napamisteryoso niyang bata wala ni isa siyang naging kaibigan. At dahil na rin sa takot sila dito. Bumaba na siya at dirediretsong lumabas papunta sa kotse nila. Ni isang salita, wala siyang binanggit sa nanay niya. Sanay naman na ang nanay niya sa mga kilos ng bata. Pero natatakot ang nanay niya na baka kung anu ang mangyari sa kanyang anak kung wala parin siyang kaibigan na makikilala kaya linipat niya ito ng school na papasukan nito.

Habang nasabiyahe salita ng salita ang mama niya.. Nagkwekwento siya sa mga kaibigan niya noon nung kaedad niya pa si Rein. Pero wala parin itong imik. Parang may sarili siyang mundo. 

Nakarating na rin sila sa paaralan na papasukan ni Rein simula ngayon. Di pa naman siya late kaya nakikita niya yung mga estudyante na nagaaral doon. Pinagtitinginan siya pero wala parin sa kanya.. Iba kasi ang itsura ni Rein. Half American, Half Pilipino siya ang papa niya kasi ay Americano na sundalo pero namatay ito sa isang gyera. nung namatay ito, Ni isang patak ng luha, wala siyang linabas, ni isang hagul-gol sa isang bata na tulad niya ay walang nakakarinig. Kaya ang daming nagtataka kung bakit di siya umiyak nung namatay ang Papa niya. Nung iniuwi ang papa niya dito sa pilipinas, unang ieexpect ng mga tao sa paligid ay ang paghagul-gol nito ng pagiyak pero iba, di siya umiyak. Tinignan niya lang ito ng saglit at dumeretso ulit sa Kotse nila. Nagulat ang mga kamaganak nila sa ginawa ni Rein. Sinubukang tawagin ng mama ni Rein si Rein na lumabas ngunit, parang walang narinig. Kaya hinayaan na lang ito ng kanyang nanay.

Nung ililibing na ang tatay nito, dun lang lumabas ang mga luha pero dali-dali niya rin itong pinunasan at umalis. Di siya mahanap ng Mama niya noon. Nagaalala sila para sa kanya. Lahat sila hinahanap siya. May nakapagsabi na nandoon daw siya sa isang paaralan. Kaya pumunta sila doon. Nadatnan nila ito na Tumatawa na magisa habang nakaupo malapit sa isang Balon. Tinawag siya ng Mama niya at nagsalita ulit si Rein.

"Babalik ako dito ha?? Hintayin mo ako."

-yan ang huling binanggit ni Rein simula noon habang nakangiti.

Pagkauwi nila, nagsalita agad si Rein.

"MAma. Gusto ko dun magaral. Ilipat mo ako dun sa paaralan na yun. Gusto ko din."

-sabi niya sa mama niya

"Sigurado ka ba anak?"

-mama niya

"Opo mama. May kaibigan na ako dun."

-nagulat ang mama niya nung narinig niya ang salitang kaibigan at nakangiti pa ang anak nito habang sinasabi ito. Naexcite naman ang mama nito dahil pangalawang beses na niyang nakita itong ngumiti ulit.

"Sige anak kung yun ang gusto mo."

-sabi ng mama niya.

Ngunit nagkamali pala ang nanay sa desisyon na yun.

Ilang linggong nakalipas simula nung nagaaral na si Rein dun, laging nakangiti at tumatawa na ang bata ngunit magisa lang siya. Kaya natakot ang mama nito. 

"Anak ililipat na kita sa ibang paaralan."

-nanay

"Ayaw ko po! May kaibigan po ako dun. Di niya ako iiwan gaya ng pagiwan ni Daddy sa akin! Siya lang nagpapasaya sa akin.! Wag mo akong ilipat mommy!"

-rein

"Pero anak nagiiba ka na. Ililipat na kita sa ayaw at sa gusto mo. Ililipat talaga kita at wala kang magagwa para mapigilan ako sa desisyon ko."

-nanay ni Rein

"Meron."

-pabulong na sabi ni Rein habang nakayuko ito. Narinig ito ng mama ni Rein ngunit, di ito naintindihan ng mama niya kaya pinaulit niya ulit.

"Anong sabi mo Rein?"

-nanay

"Ang sabi ko Meron!! Muahahahhaha."

-Pagkasabi na pagkasabi nun ni Rein, tumaas ang balahibo ng nanay niya. 

"Wag mo akong pinagloloko Rein. Seryoso ako. Di mo ako matatakot. Tandaan mo anak parin kita. Kaya gumalang ka!"

-sabi ng nanay ni rein na takot na at nanginginig na.

"Di mo na ako anak. Hindi na ako si Rein na anak mo. Kaya di na kita kaylangang galangin pa."

Dahil sa takot, tumakbo ito palabas ng kwarto ng anak niya.

"Di ka makakawala! Muahahahha."

-sabi ni Rein

Habang tumatakbo ang nanay nito, napahinto siya dahil di na siya makahinga ng maayos. 

"Ohhh? Pagod ka na agad? Magsisimula palang ang laro. Wahahahha."

-Rein.

Nagulat ang nanay nito kaya tumakbo kaagad. Pumunta siya sa may pinto ngunit nakasarado ito. Pagkakatanda ng nanay nito, nakabukas lang yun dahil may kukunin pa siya sana sa labas.

"Sabi ko naman sayo eh.. Di ka makakawala. Wag ka ng tumakbo. Pinapagod mo lang ang sarili mo."

-Rein

Ngunit tumakbo parin ang nanay niya. Habang tumatakbo siya, ramdam niya na may nakasunod sa kanya.. Di lang isa, kundi marami sila..

"Sundan niyo siya!"

-sigaw ni Rein

"AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

-sigaw ng mama ni rein

Kinaumagahan, kaarawan na sana ni Rein pero wala na ang nanay niya.. Tapos may narinig siyang kumakatok sa pinto. Sumilip si Rein para tignan kung sino ito. Ang tatay niya.. nakita niya ang tatay niya na masiglang masigla na kumakatok sa may pinto habang kasama ang mga kamaganak nila..

Namuuo siya ng galit sa ginawa nila sa kanya. Pinaniwala nila na wala na ang tatay niya. ANg sabi kasi ng tatay niya, pigilan niyang wag umiyak kapag wala na ito. Nakangiti pang sabi ng tatay niya ito noon.. Nalaman niya na pinagloloko siya.. Kaya, kaylangan niya rin ng Revenge! 

End of story

==========================================================

A/N: Wahaha.. walang magawa ehhh.. Sorry kung magulo at di nakakatakot.. Please vote and comment :))) inaasahan ko po yan..