Sonunda evden kaçmayı başardım. Ama uzaklaşmam lazım. Bu zalim çocuğun bana yapmadığı eziyet kalmadı...
3-4 sokak ilerledikten sonra bir bahçede yere yattım. Ve o anda kapı açıldı.
Çocuk : * Heyecanla * Aaa baba bak ne kadar şirin bir oyuncak.
Abisi : Aptal bir oyuncak işte gerçekten onu eve almayı düşünmüyorsun değil mi ? Evde zaten yeterince aptal peluşlar var.
Babası : Eğer sahibi yoksa alabilirsin oğlum ^^ Ben işe gidiyorum sakın kavga etmeyin. Tamam mı ?
Abisi : Tamam -_-
Çocuk heyecanla beni eline aldı ve içeriye girdi. Gerçekten büyük bir evdi.
Çocuk : Senin ismini PlushBonnie koyucam ^^
Abisi : Ne kadar saçma bir isim -_-
Çocuk : Abi neden bu kadar karamsarsın ?
Abisi : Bak bu yüzden.
Dedi ve çocuğu odasına attı. Sonra da kapıyı kilitledi.
Çocuk : Abi çıkar beni!
Dedi küçük çocuk.
Abisi : Hı hı. Evet ev boş. Diğerlerine de haber ver gel Fredrick
Diyip telefonu kapattı.
Bu odada başka peluşlar da vardı. Dolabın yakınında 4 tane peluş vardı. Ama! Tilkiye benzeyen peluşun kafası yoktu! Yoksa, abisimi koparmıştı ? Bir de yatağın üzerinde mor papyonlu ve şapkalı, sarı bir ayıcık peluşu vardı. Bu peluş anormal bir şekilde çocuğu izliyordu. Çocuk korktuğunu her şekilde belli ediyordu. Açıkçası, ben de biraz tırsmadım değil.
Çocuk : * Kapıyı delice yumruklamaya başlar * Abi lütfen aç kapıyı!
Abisi : Cips isteyen var mı ?
Diğerleri : Ben istiyorum :3
Çocuk : * Ağlayarak kapıyı yumruklamaya devam eder * Abi lütfeeen Y~Y * Yere çöküp ağlamaya devam eder. *
Ben : * Ona sarılırım * Merak etme, yanındayım.
Çocuk : * Korkarak geri çekilir ve dolaba yapışır * S-sen canlısın!
Ben : Evet, bak sana her şeyi anlatıcam. * Ona yaklaşıp sarılırım *
Çocuk : * Ağlayarak bana sarılır *
Ehehehehehuheuehuehuehue yeni hikayemizin ilk bölümü hayırlı olsun ^~^ FNaF 4 ile ilgili hikaye yazan yoktu ben yazıyım dedim ^^
