In 1944 raakte Mandela betrokken bij de strijd van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) tegen de dominantie van de blanke etnische minderheid en de segratiepolitiek . Als advocaat volgde hij het voorbeeld van Satyagraha van Mohandas Ghandhi.
In augustus 1953 opende Mandela samen met zijn vriend Oliver Tambo een eigen advocatenkantoor, Mandela en Tambo, in het centrum van Johannesburg. Het was indertijd het enige door zwarten geleide advocatenkantoor in Zuid-Afrika. Het was populair bij zwarte cliënten die zich beklaagden over politiegeweld. De overheid trok de vergunning in en dwong hen te verhuizen, waardoor de clientèle afnam. Door tijdgebrek werd het kantoor uiteindelijk opgeheven.
Aangezien de resultaten van de geweldloze acties achterbleven en het ANC in 1960 verboden werd, stichtte en leidde Mandela de militaire tak van het ANC, Umkhonto we Sizwe (Speer van de Natie). Die voerde sabotageacties uit tegen militaire en publieke installaties. Mandela en andere ANC-leden hadden deze vleugel opgericht, omdat ze dachten dat geweldloos verzet zinloos was aangezien het keer op keer met geweld werd neergeslagen. De aanslagen waren op overheidseigendommen gericht en werden 's nachts uitgevoerd. Ze hadden als doel de zwarte bevolking van Zuid-Afrika ertoe te bewegen in opstand te komen om een revolutie te bewerkstelligen.
Mandela zag iedereen die zich tegen de apartheid verzette als een vriend, waarbij de huidskleur, religie of politieke achtergrond er niet toe deed.
Rivoniaproces
In 1961 werd Mandela verdacht van hoogveraad, maar vrijgesproken. Op 5 augustus 1962 werd hij echter opnieuw gearresteerd wegens zijn gewapende strijd tegen de apartheid. Met andere ANC-leiders werd hij in 1964 veroordeeld voor het voorbereiden van een guerrilla-oorlog, met de bedoeling het apartheidsregime met geweld omver te werpen. In het zogeheten Rivoniaproces kreeg hij een levenslange gevangenisstraf opgelegd. Voordat Mandela gevangengezet werd, was hij een voorstander van een samenwerking van het ANC met de South African Communist Party (SACP), die sterk onder invloed van de toenmalige Sovjet Unie stond.
Zijn gevangenisnummer: 46664 werd jaren later het symbool voor zijnaidsbestrijdingsproject.
( Ik ga dit lap tekst nogmaals vereenvoudigen zodat jullie het kunnen lezen. Dit word bij elk hoofdstuk gedaan.)
In 1944 raakte Mandela betrokken bij de strijd van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) tegen de overheersende van de blankewat een volk betreft en de segratiepolitiek (kijk op wikipedia het voledige betekenis). Als advocaat volgde hij het voorbeeld van Satyagraha van Mohandas Ghandhi.
In augustus 1953 opende Mandela samen met zijn vriend Oliver Tambo een eigen advocatenkantoor , Mandela en Tambo, in het centrum van Johannesburg. het was vroeger door zwarte gerunde advocatenkantoor in Zuid Afrika. het was populair bij zwartecliënten (klanten) die zich beklaagde (beschuldigde,zich beklagen klagen over; zich over iem. beklagen )over politiegeweld. De overheid trok de vergunning in en dwong hen te verhuizen, waardoor declientèle (al de klanten van een winkel of zaak; klantenkring) afnam.Door tijdgebrek (te weinig tijd) werd het kantoor uiteindelijk opgeheven.
Aangezien de resultaten van de geweldloze acties achterbleven en het ANC in 1960 verboden werd, stichtte en leidde Mandela de militaire tak (meer met het leger)van het ANC, Umkhonto we Sizwe (Speer van de Natie).Die voerdesabotageacties (het moedwillig beschadigen van materieel als strijdmiddel; handeling die opzettelijk iets in de war stuurt.) uit tegen militaire en publiekeinstallaties. (plechtige bevestiging in een functie, het zich inrichten in een huis, het monteren van (elektrische) toestellen enz. aantal bij elkaar horende apparaten: hij heeft een nieuwe installatie nl. een geluidsinstallatie)Mandela en andere ANC-leden hadden deze vleugel opgestart,omdat ze dachten dat geweldloos verzet geen nut had aangezienhet keer op keer met geweld werd neergeslagen.De aanslagen waren op overheidseigendommen(grond en gebouwen van de regering) gericht en werden 's nachts uitgevoerd.Ze hadden als doel de zwarte bevolking van Zuid-Afrika ertoe te bewegen in opstand te komen om een revolutie tot te stand brengen.
Mandela zag iedereen die zich tegen de apartheid verzette als een vriend, waarbij de huidskleur, geloof of politieke achtergrond er niet toe deed.
Rivoniaproces
In 1961 werd Mandela verdacht van hoogveraad , maar vrijgesproken. Op 5 augustus 1962 werd hij echter (evenwel, toch, niettemin) opnieuw gearresteerd wegens zijn gewapende strijd tegen de apartheid. Met andere ANC-leiders werd hij in 1964 veroordeeld voor het voorbereiden van een guerrilla-oorlog , met de bedoeling het apartheidsregime met geweld te laten vallen.In het zogeheten Rivoniaproces kreeg hij een levenslange gevangenisstraf opgelegd . Voordat Mandela gevangengezet werd, was hij een voorstander (iemand. die ergens voor is) van een samenwerking van het ANC met de South African Communist Party (SACP), die sterk onder invloed (uitwerking van een gebeuren, een zaak, een persoon op iets of iemand. anders. gezag: een man van invloed) van toen de sovjet unie was stond.
Zijn gevangenisnummer: 46664 werd jaren later het teken voor zijn aidsbestrijdingsproject.
JE LEEST
Nelson Mandela: Zijn moed heeft de wereld veranderd.
Non-FictionIn dit boek beschrijf ik het leven van Nelson Mandela en hoe zijn acties de wereld heeft veranderd. En wat voor effect het de volgende generaties geeft. Heeft gevochten voor gelijkheid en zijn moed heeft de wereld veranderd.
