Το μυστήριο στις πυραμίδες

Η Συνάντηση

Από μικροί γνωριζόμαστε. Αν και παλιότερα στο δημοτικό ήμασταν οι καλύτεροι φίλοι, τώρα είμαστε απομακρυσμένοι ο ένας με τον άλλον και δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις. Τέλος πάντων μου λέει το εξής πράγμα:

- Ευτυχώς που ήρθες δεν σε περίμενα να έρθεις στην ώρα σου αφού πάντα αργείς. Χαχαχα....

- Τελείωνε, θέλω να μου πεις τον λόγο που ήρθα απόψε εδώ

- Μην βιάζεσαι μου λέει, έχω μία υπόθεση να σου δώσω αλλά πρώτα θα πρέπει να παραδεχθείς ότι δεν είσαι κάτι παρά μόνο ένα τίποτα. Μόνο αν λύσεις την υπόθεση που θα σου πω θα μπορέσεις να ανέβεις πιο πάνω από εμένα.

Εκείνη την ώρα σκέφτομαι να του δώσω μία μπουνιά αλλά συγκρατιέμαι μόνο και μόνο επειδή έχει μία υπόθεση να μου αναθέσει που τόσο πολύ ήθελα αυτές τις μέρες. Οπότε του λέω

- Πια είναι αυτή η υπόθεση που θέλεις να μου αναθέσεις και γιατί δεν την φέρνεις εις πέρας εσύ;

-Η υπόθεση λαμβάνει χώρα στην Αίγυπτο όπου τις προηγούμενες νύχτες γίνεται κάτι το πολύ παράξενο, όμως εγώ δεν μπορώ να πάω γιατί δεν με αφήνουν οι γονείς μου και δεν έχω την οικονομική άνεση να πάω.

- Λες και εγώ την έχω , ευχαριστώ πάντως αλλά δεν θα πάρω.

Του λέω καληνύχτα και βαδίζω αργά μέσα στο μισοσκόταδο που κοντεύει να γίνει σκοτάδι. Ευτυχώς που κρατάω φακό μαζί μου. Μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι σκέφτομαι τι θα μπορούσε να σημβαίνει εκείνη την νύχτα στις πυραμμίδες και πώς θα μπορούσα να λύσω το μυστήριο χωρίς να γίνω εγώ το θύμα της συγκεκριμμένης νύχτας