Baldız baldan tatlıdır

Adsız Bölüm 1

Siyah eteğimin uçlarını düzelttim.Hazırdım.Kapı da bekleyen Emenauele baktım.Yaşlı suratı iyice çökmüştü.Kapımıza yaklaşan ve önünde duran arabanın sesiyle hafifçe irkildim.Bir kaç saniye sonra ise kapı çaldı.Emenauele kapıyı açtı ve kapıda duran takım elbiseli şık adama selam verdi ve selamı karşılık gördü.Adamla göz göze geldik.Beni baştan aşağı süzdü.Benimse  kalbim yerinden çıkıcak gibiydi.Suratına güzel bir tebessüm yerleştirdi.Yavaş adımlarla içeri girdi ve bana yaklaştı.''Vera?''dedi.Sesim titreyerek cevap verdim.''Merhaba Bay Rossi.''hafifçe gülümsedim.Tebessemü o an ısındı.Kekelemeye başladı.''Annene çok benziyorsun.''derin bir iç çektim.''Teşekkür ederim.''Emenauele bana yaklaştı.''Gitmek zorunda değilsin küçüğüm.''Bay Rossi ona döndü''Emenauele seni anlıyorum ama Vera'nın benimle kalması gerek.''Emenauele o huysuz ifadesini takındı.''Bu kızdan daha düne kadar haberin yoktu.''Bay Rossi sertleşti.''Bu benim suçum değil benden bu durumu saklayan ve sürekli benden kaçan Flaviaydı.''Bay Rossi'nin yıllarca aradığını ve annemin ondan sürekli kaçtığını ancak annem ölünce öğrenmiştim. Bunları bana Emenauele ve karısı anlatmıştı.En sonunda babamı aramaya karar vermişler ve ona ulaşmışlardı.Şimdi ise babam beni almaya gelmişti. Emenauele'nin koluna girdim.''Emenauele lütfen Bay Rossi iyi birine benziyor hem bana değer vermeseydi onunla irtibata geçtiğimizde neden bizimle hemen iletişim kurdu ki? Bana iyi bakacak güven bana.''Emenauele az da olsa yatışmıştı. ''Valizin nerede Vera?''Bay Rossi'ye valizimi gösterdim.''Artık gitmemiz gerek git ve vedalaş hadi seni arabada bekliyorum.''dedi ve hemen gidip Emenauele sarıldım.''İyi ki varsın Emenauele sen olmasan ben ne yapardım?''Emenauele yaşlı gözlerini sildi ve ''Beni unutma koca kız.''dedi. Eteğimi tekrar düzelttim ve beni bekleyen Bay Rossi ye ilerledim.

Koca lüks bir villanın önünde durduk.                                                                                                                          ''Burası yeni evin Vera artık bizimle burada yaşayacaksın.''Kalbim tekleye tekleye Bay Rossi ile ilerledim.Etrafta bir sürü lavanta vardı.En sevdiklerim.Koca kapıyı tıklattı ve bize kapıyı tıknaz bir kadın açtı.                                                                                                                                                                                         ''Merhaba Bay ve Bayan Rossi.''dediğinde hafifçe kızardım.Her taraf antika kokuyordu.Işıltı doluydu ve her şey oldukça lükstü.Bay Rossi beni içeri doğru yönlendirdi.Eli sırtımdaydı.Mavi gözleri yıllardır kaybettiği bir şeyi bulmuş gibiydi.Girdiğimiz koca salonda bizi bekleyen iki kişi vardı.Biri sarışın bir kadın ve diğeri ise tahminimce kızıydı.Bay Rossi beni işaret etti.Kadın zorda olsa hafifçe gülümsedi.Fakat kız yüzüme bile bakmak istemiyordu. Kadın elini uzattı.''Merhaba ben Rita.''buz gibi elini gülümseyerek sıktım.''Ben Vera Bayan Rossi.'' Bay Rossi kıza döndü.''Sofia kız kardeşin geldi.Ona merhaba demen gerek . Vera artık bizimle yaşayacak.''Maria hızla Bay Rossi'ye döndü.''Bu durum geçici değil mi Igor?''Bay Rossi sertleşti.''O benim kızım Maria benimle birlikte bundan sonra.''kız aniden sinirlendi.''Bizimle değildi ama baba şimdi ona ne gerek var?''Bay Rossi gittikçe gerildi.''Bu seni ilgilendirmez Sofia o senin kardeşin ve artık onunlasın.''Geçen her dialogda daha parçalanmıştım. İstenmiyordum. Bay Rossi'ye döndüm.''Biraz konuşabilir miyiz?''Bay Rossi beni çalışma odasına yönlerdi.''Dinliyorum.''gözlerim dolmuştu.''Bay Rossi gitmem gerek beni istemiyorlar ve çok haklılar.''Bay Rossi kaşlarını çattı.''Bak sen bana annenin tek hediyesisin. Sizi yıllarca aradım ama benden sürekli kaçtı ve seni yeni bulmuşken bırakamam onlarda elbet alışıcaklardır.''nefesimi verdi.''Annemle neden ayrıldınız?''Bay Rossi'nin yüzü düştü.''Öyle gerekti.Odanı sana Rosa göstericek git ve rahatla yarın okulunla tanışıcaksın.''başımı sallayarak odadan çıktım.

          Sıcak bir duş iyi gelmişti.Aşağı yemeye inerken üzerime mor elbisemi geçirdim.Herkes masadaydı.''Gel Vera otur kızım.''Sofia'nın karşısına oturdum.Yüzünü ekşiterek beni süzdü.''Birazdan Enzo burada olucak onunla dışarı çıkıcam.''Bay Rossi kaşlarını çattı.''Verada sizinle gelsin.''Sofia bir hışımla çatalını bıraktı.''Saçmalama asla.''Bay Rossi ye döndüm.''Ben çok yorgunum uyumak istiyorum.''Bay Rossi Sofia ya döndü.''Sadece Vera yorgun olduğu için.''dedi.

Saat sabahın 04.20ydi. Çıplak adımlarla aşağı mutfağa indim.Gelen tıkırtılar vardı.Mutfağa girdiğim an da bilmediğim bir bedenle çarpıştım ve kalbim yerinden çıktı. Bilmediğim beden ise eliyle ağzımı kapattı.''Sessiz ol herkesi uyandırcaksın?Hemde sende kimsin?''burnumda dolan erkeksi koku ve bu kadar karanlığa rağmen parlayan gözlere bakakaldım.''Şimdi elimi çekeceğim sakın bağırma ufaklık.''yavaşça elini çekti.Saçma bir heyecanla kekeledim.''Ben Vera.Bay Rossi'nin yıllar sonra ortaya çıkan kızıyım.''Yavaşça bebek yüzünü okşadı.''Hatırladım Sofia bahsetmişti.Ben Enzo Sofia'nın erkek arkadaşı sayılırım''kafamı salladım.''Anladım ben yukarı çıksam iyi olur.''tam o anda kolumdan tuttu.''Seninle tanışmak güzeldi Vera.''utanarak odama kaçtım.