Yarın okul vardı. 7 . sınıfa geçiş.Heyecanliydim.BFF imi çok özledim.O gece yarını düşündüm.
Okula geldim.BFF ime uzun uzun sarıldım. Hocalar geçen seneden tanıdık.ikinci teneffüs kantine indik.Arkadasimin almasını beklerken bir çocuğa çarptım. Ben bu çocuğu tanıyorum.Mahalleden.Her gün bizim evde.Babam yardıma çağırıyor.Sok oldum
-Pardon.
-Önemli değil.Iıı Nilay'di dimi?
-Evet.
-Beni tanıdın mı?
-Evet.Iıı Mustafa'ydi dimi?
-Evet.Sen burdami okuyosun.
-Ee evet. Zaten bütün mahalle burda okuyo.
Yüzünde küçük bir tebessüm oluştu.Evde suratına bile bakmam. Şimdide gözlerim suratindan ayrilmiyo.Arkadsim beni durttu.Kendime geldim.
Koluma girdi.Yurumeye başlarken gülümsedi
-Görüşürüz,dedi el sallarken.
Yukarı kata çıkınca köşede sıkıştırdi beni.
-Nilay az önce okulun popisiyle konuştun farkindamisin? Pis pis siritti.
-Popi mi? O mu?
-Çocuktaki sıfatı görmüyon galiba.
-Nesi var cnm.Bizim gibi insan işte gözlü burunlu.
-Allahım yarabbim.Salaksin sen kızım. Koluma girdi
-Yürü hadi yürü.
