Jerome's POV
Ang ganda niya..
Ang ganda-ganda niya..
Muka siyang Diyosa...
Maputi at makinis ang legs niya....
Pati braso niya...
Mukang ang lambot ng kamay niya...
Naamoy ko din ang pabango niya...
Amoy baby siya...
Maitim ang buhok niya...
Mapula ang pisngi at labi niya..
Higit sa lahat....
Ang ganda ng mata niya,
Electric Blue..
sobrang ganda ng mata niya..
Buong gabi kahapon ..
ang hirap hirap mag isip..
Ang hirap maging composed
Buti may talent akong mag acting.
Pero sobrang ganda niya..
Mas maganda pa siya sa mga artistang hinahangaan ng madaming tao.,.
Tao ba siya?
Nakakainis nga eh.
Sa tuwing titignan ko siya,
Lumalabo mata ko..
Baka di ako makapag piloto neto eh!
Lalo na nung nakahiga na kami sa Lawn ng isang playground..
Akalain mong nagpupunta siya sa mga ganung lugar samantalang ang kikay at elite niyang tignan..
Ang ganda ng mga mata niya..
Kung di lang siya 13 na chansingan ko na sya.
Kaso may respeto ako..
kahit papano..
Kaya habang sane pako.
Nag aya nako umuwi..
Eto ako ngayon...
Sa bahay nila.
Di niya alam na nandito ako..
Pero nandito ako para sa kanya...
bata pa kase siya..
Batang bata pa siya..
Alam kong hindi pa siya handa kahit makipag boyfriend pa lng.
Desenteng babae yun.,.
"Sir, Mrs. Enriquez is waiting for you in the office. 2nd floor po sa pangalawang bahay. Pangalawang pinto po sa kanan."
Di man lang ako sasamahan... Parang Mas malaki pa sa Moa ang lugar na to. Maligaw pa ako dito..
"Ah sige po"
-_-
Lingon muna ako sakanya..
Baka ma-gets niya ko
lingon. ulit..
lingon ulit..
lingon ulit. last na to..
kuya!! hatid mo na ko.!
Leche laki kase ng bahay eh
"Sige na nga sir samahan na kita, Malawak talaga dito "
"Salamat kuya"
wow ang lawak nga..
May natanaw pa kong dalawang malaking bahay..
