Yemek

30 3 0
                                    

Saat 6, sabahın körü!

Hiç yatamadım!

Neyse işe hazırlanim...

Bugün o gün!

Selim beyle yemeğe çıkıyorum...

Kendime elbise bulmam lazım...

10 dakika sonra...

Kırmızı bir elbise, kolsuz, siyah ayakkabı ve bir siyah çanta.

Evet buldum işte!

Ama tabiki şimdi giymeceğim, kendimi hemen giyinip işe gidiyordum...

O elbiseyide bir poşete koyup aldım, çünkü hemen işten sonra gidiyorduz.

Patronumla çıkmak iyi bir his değildi ama asıl 22 yaşındaymış, dosyalarını biraz(!) karıştırdım...

Neyse bana ne.

Zaten tek işle ilgili konuşcaktık.

İşim bittiğinde hemen bir odaya girip kilitlendim ve giyindim...

Biraz makjaz, kırmızı ruj falan...

Arabasında beni bekliyordu.

Beyaz mercedes, siyah camlı...

Beni gördüğünde hemen arabadan çıktı ve bende takılı kaldı, ben utanmıştım ve yere baktım sonradan kendisine geldi ve bana kapıyı açtı...

Yoldayken bana bakıp durdu...

-"Çok güzelsin"

"Teşekkür ederim"

O da takım elbise giymişti.

Yakışmış :)

Restauranta vardık, sanki zaman çok yavaş geçti...

Bana yine kapıyı açtı...

Çok Gentleman.

Yemek siparişi verdik ve konuşmaya başladık...

-"Evet Seda nasılsın?"

"İyim Selim bey siz?"

-"Bende"

-"Seninle vakit geçirmeye hoşuma gidiyor"

Dilim tutuldu...

Sonradan bana güllümsedi.

Bana birşeyler oluyordu. Kalbim hızlaniyordu.

Korkuyorum. Aşktan korkuyorum...

Yemek geldiğinde Selim bey elimi tuttu ve birşeyler söyledi...

-"Bak Seda, derdin yada heran birşey seni üziyorsa bana söyle olur mu?"

"Ta..ta..tamam Selim bey"

Çok heycanlandırdı beni!

Zaman ne kadar çabuk geçiyordu...

Daha dün tanışiyorduk, şimdi sanki 10 yıldır taniyorum gibi onu...

Saçmalama Seda!

Ben izin istiyerek Lavoboya gittim, yüzüme su vurdum ve kendime gelmeye çalıştım.

İçimde garip his vardı...

Aşk tabiki diyemem çünkü Aşk büyük birşey, ama başka birşey vardı...

Kendime geldiğimde yineiçeriye gittim...

İşle ilgili daha ufak birşeyler konuştuk ve yemeklerde o zamana kadar bitmişti.

"Kalkalım mı?"

-"Olur"

"Hesapı alabilirmiyiz", diye çağırdı

Ben böyle şeylere alışık değildim, yemeklere gitmek falan...

Böyle insanlar nasıl yaşiyorlar anlamiyorum...



Serseri EfendiWo Geschichten leben. Entdecke jetzt