I Fall , I make mistakes ,
I Leave , I Learn ,
I've been hurt , but I rise
I'm human and I'm not perfect
But I'm thankful that I have this Life even though it's complicated since I choose to Let him go.
I'm miserable.
It's been a long time since we had our break up but para sakin parang kahapon alang ang nagdaan.
Heto ka na naman Mile--- iste Joey laging nasa outer space yang utak mo , Iniisip mo na naman ba yong gagong yun. Di ka pa din ba magsasawa? Naku kang babae ka mag-lilimang buwan na , di ka pa din nagbabago , hindi ka parin nakaka move on diyan sa lalaking yan. Nag-aalala na kami ng mga kaibigan mo .. -Ani nya-
Isang babaeng nasa harapan ko ang nakatayo habang ako naman ay naka upo lang sa kama ko at naabutan niyang nakatulala na naman.
Ganun na ba ako? tanung ko sa kanya.
sinabi mo pa. Di sa nakikialam kami, ako sa buhay mo , gusto ko lang sabihin sayo na mag move on kana sa kanya , magbago kana. Tutulungan ka naman namin eh , kaming mga kaibigan mo , nandito lang kami sa tabi mo ... sabi niya at sabay yakap sa akin.
Ay naku! Tama na nga tong drama nato , ang aga-aga nag dradramahan tayo may pasok pa kaya , so maiwan na kita jan at mag aayos pa ako , ikaw din mag ayos ka at mag paganda na rin , first day natin ngayon sa college remember that.
eehhh ? yan lang yung tangi kong nasabi sa kanya bago pa siya lumabas ng kwarto.
Ako si Joey Miles Lu , ayokong tinatawag akong Miles simula nong first break up ko , yung kausap ko naman kanina siya si Cassey , Sailor Cassey Zhang, Magkakakilala na klami simula bata pa lang. Mag Business Partner yung mga magulang namin.
Kasalukuyan kong tinititigan ang itsura ko sa salamin. Di ko alam kong maglalagay ba ako ng make up sa mukha o hindi nalang.
pero nag daan ang ilang minuto di ko namalayan na nag lalagay na pala ako ng Light make up sa mukha ko. Pagkatapos kong maghanda ay tiningnan ko lang ng mapanuring tingin ang mukha ko sa salamin at sabay sabing " Nahihirapan na din pala ang mga kaibigan ko dahil sa ka OA-han ko nitong nagdaang buwan." Siguro tama nga siya , Break up is like a broken mirror. It is better to leave and it broken than hurt yourself trying to fix it."
Kailangan ko ng magbago. Di na ko iiyak sa taong di nmn umiyak ng maghiwalay kami. It's time to move on.
Lumabas ako sa kwarto ko at kumatok sa kabilang kwarto ..
Cassey, nandyan ka pa? Walang sumagot. siguro nasa baba yon at kumakain na. Pagkababa ko ng hagdan may naririnig akong tawanan na nagmumula sa kusina .. I think nandito na din sila, at kailangan ko ng ipakita sa kanila ang pagbabago ko ..
I entered th kitchen in a cooly way with my cold emotions. Bigla silang napalingon sakin and they start staring at me and its kinda good to feel it dahil alam kong ramdam nila ang pagsuko ko at sa muling pagbabago na magaganap.
Have a sit sabi ni Sam.
Thanks.
You should eat now, baka malate pa tayo si Sha-sha
yeah ofcourse. tipid kong sagot,
Seems like my mangyayaring bagong buhay ah , si Cassey naman ang nagsalita.
I just give them a smile, a cold and plastic smile.
Tumayo na ako at nag-iwan ng coldy aura sa kanila. Palabas na ako ng bahay ng tinawag ako ni sam
Hey Miles-----
Dont you dare to call me that name.
O-uhmm .. sorry .. ahm joey sabay na tayo papuntang school. Dala namin ni sha-sha yong Van. Tumango lang ako at naglakad ng muli. Bago ko maisara ang pinto narinig ko pa yong usapan nila sa loob,
Malaking pagbabago nga to. She choose to be cold.
Oo nga eh , mukhang kailangan nadin natin sanayin ang mga sarili natin sa mga bagay na magbabago.
Gininaw ako sa kanya kanina ha.
