Yine o tiz çığlıkla uyandım. Alnımda iri iri oluşan terler şakaklarımdan aşağı kayarken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.
Sahiden ne oluyordu ?
Etrafıma hızlıca göz gezdirdim, bulunduğum yeri ve durumumu anlamam uzun sürmemişti. Yorganım belime dolanmış bir vaziyette yerde oturuyordum. Ah durun tahmin ediyim yine mi yataktan düşmüşüm ?
Annem ve babam , sanki hayvanat bahçesinden kaçmış bir filmişim ve bizim evi yuva olarak seçmişim gibi kapıda dikilmiş beni izliyorlardı.
"Saolun ya gerçekten ne kadarda yardım seversiniz?"
Annem aniden ışığı açınca gözlerimi istemsizce kıstım açmasa olmazdı sanki;
"Manyak mısın kızım sen ? Kalk yerden , ne bu canım her gün her gün? Hayır yani bu kadar yerde yatmak istiyorsan söylede yere döşek yazalım Defne"
"Yapma hanım, korkmuş kız baksana"
Babam bu cümleyi kurduktan sonra beni yerden kaldırdı. Saolasın valla sende olmasan babacım .Annem arkasını döndü cık cıklayarak odasına geçti. Bu kadınında umursamazlığı ve cool havaları beni deli ediyor. Sanırsın kendisi beşinci elizabeth.
"Noldu güzel kızım ? Anlat bakalım, betin benzin atmış yine . Her gece böyle kalkmaya başladın bi problemin varsa doktora gidelim "
"Nasıl yani , çığlığı duymadınız mı ? "
" Ne çığlığıymış ne ?"
"Tamam baba tamam , boşver kabus gördümde ben ondan şey oldu bir şeyim yok benim. "
Önce uzun uzun yüzüme baktı sonra kafasını salladı,tebessüm etti ve alnımdan öpüp ayağa kalktı kapıyı kapatırken"iyi geceler tatlım" dedi.
Vay be tam hayalimdeki adam dedim . Her zaman kibar ve anlayışlı bir adamdı o ; babam.
Yatağımın üstüne bağdaş kurup oturdum. Neydi bu çığlık? En az bir haftadır aynı çığlıkla uyanıyordum. İlk başlarda annemler farketmesede sanki çığlığın sesi gittikçe yükseldi ve şiddeti arttı ;baksana dedim kendime artık yataktan bile düşürüyor . Ne zaman böyle şeyler yaşasam başıma muhakkak kötü bir şey gelirdi.ah şu kuruntularım, olmasalar olmazdım.
Döndüm ve kıpırdanan kardeşime baktım. Çok güzel uyuyordu. Uyanmasını istemiyordum. Uykumun kaçmasını da istemiyordum çünkü yarın önemli bir gündü.Ya tabi ne önemli altı üstü Yazlığa gidiceksiniz? Sanki yazlığa ilk giden sensinde ne bu heyecan stres ? ya belkide stresten de olabilir sonuçta psikologlar falan diyorlar sürekli stres kanser kadar zararlı diye olabilir yani.
Yatağıma cenin şeklinde kıvrıldım. Işığı kapatmak istemiyordum.
Göz kapaklarım kapanırken düşünebildiğim tek şey onu görme isteğiyle dolup taşan ben ve Alperendi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüzgara Dokunmak
Romance"Bazen önüme dökülen kumral saçlarımdan karşımdakini göremezdim. Hiç bir şey değişmedi , şimdi önüme dökülen insanlardan hayatımı göremiyorum." Defne .. İki kız kardeşin hayatlarını değiştiren tek olay ve tek kişi. "Sanki senin kanatların, benim r...
