kanatlarında mavi saklı

1.bölüm

Ilk önce ben maviden başlamak istiyorum. Maviyi bu kadar sevmemin nedeni deniz ve gökyüzü...
Gökyüzü uçsuz bucaksız sonu olmayan bir mavilik.

Denizler içinde bir sürü canlıyı barındıran, hem kendine bakıp hem de canlılara bakan hatta içinde insanların yüzmesini sağlayan büyük bir su külesi.
Iste mavinin bu kadar özellikleri varken neden ben başka renkleri seveyim:)

Ben maviyi 5 yaşımdayken sevmeye başladım...

Aslında benim bu kadar maviyi sevmemin nedeni mavinin sadece özelliklerinin olması değil.

Ben babamı kaybettim. Ona çok yakışırdı mavi. Onun da en sevdigi renk maviydi . Babamı kaybettikten sonra maviye büyük ilgi duymaya başladım. Geçen sene saçımı maviye boyattım. Mavi dendimi bende akan sular duruyordu. Iste benim de hikayem de böyle başlıyor...

Babamı kaybettikten sonra bütün ilgimi anneme verdim. Annem benim hayatım oldu. Ben zaten hiç aşık olmadım ben bir tek babama aşıktım sonra da aşkı gereksiz bulmaya başladım. Babam öldüğü zamanlar babamın öldüğünü annem bana söylemezdi. Ama büyüdükçe yaram daha da büyüdü. Kendime hep ağlacak bir omuz aradım. Fakat yanımda sadece annem vardı hatta hayatımda bir tek annem vardı.

Babam öldükten sonra sehrimizi degistirdik. Izmirli kız artık Istanbulluydu:)

Istanbul'a ilk geldiğimiz gün mahallemizde ki insanlar çok sevecen ve yardımseverlerdi.

Orda yeni okula basladım artık lisemde son senemdi.

Okulumun ilk günü sınıfımı sevmedim. Degistirmek icin uğraştım durdum fakat sonra müdürün sınıfımı değiştirmeyecegini anlayınca kaldım sınıfımda.

Bu okula gelince duygularım değişti. Yeni arkadaşlar edindim ilk arkadaşlarımdı. Beni cidden anlıyorlardı. Hepsini kardesim gibi görmeye başladım.

Sınıfımda pek cadoloz tip yoktu ama diger sınıflarda gördüm bir iki tane .

Geçen gün okulda iki kız kavga etti .
Bayagı kötüydü kavga. Ayça o kızla ilgili bir şey söyledi ayça da benim en yakın dostlarımdan biridir o da kızıl .
Her neyse bende sesli bir kahkaha attım diger tenefus kızlar sınıfıma geldi. Kızın adı Dilaraymış. Bu arada bende nehir. Kız üstüme yürüdü. Benimle dalga geçti. Bende dayanamayıp kızı dövdüm. Maviyi karıştırmasa dövmezdim. Iyi ki müdürümüz iyiydi disipline gitmeden kurtuldum. Müdürün odasından cıkarken Dilaraya karsı güldüm yazık o da sinirinden kudurdu. Ben takmadan sınıfın yolunu tuttum.

Sınıfımda nerden duyduysa artık Dilarayı dövdügümü herkes yanına geldi kendimi ünlü gibi hissettim.

Okulda simdi universite sınavı konuları vardı. Hele hele Buse kendisi tam bir inektir:) her seyi sınava bağlıyor.

Bu sırada kendinde bıktırmayı başarıyordu. Artık yanımızdan da onu kovuyorduk.

O da arsız gibi " hayır ya! Tamam tamam sustum diyip yerine oturuyordu."

Universiteye geçince cidden bunları hiç unutmayacaktım. Izmir den daha mutluydum. Burda arkadaşlarım hatta kardeşlerim vardı ve onlar benim her şeyimdi. Bende onların gözünde öyleydim. Beni hep koruyorlar hatta bazı günler beni Istanbul'u gezmeye götürüyorlardı.

O sırada da çok iyi eğleniyorduk.

Kahkahalar yüzümüzden eksik olmuyordu . Bugünler nedense ilk defa içten gülümsüyordum insanlara karsı.

Ezgilerin evinde kalmaya gittik geçen.
Onlar da zenginler evleri yalı.

"O evi görünce bizim ki peki ne oluyor?" diye düsünmemis degilim.

Ben kuşları cok severim. Herkes icerideyken ben yalının denize bakan bahçesinde martılara simit atiyordum.

Iceriden ne kadar da cağırsalar ben onları takmadan kuşlarla mutluydum :)

O gece bütün kızlar bir odaydık gece uyamadık herkes sırlarını söylüyordu.

Ayca "sacın neden mavi ?"dedi.

Benim anında gözüm doldu. Ve her seyi anlattım onlara. Babamı hatırlamak kabuk tutmuş yaramı tekrardan deşiyordu. Artık ağlayacak bir den fazla omzum vardı. Her seyimi biliyorlar ve bana daha dikkatli davranıyorlardı. O gece rüyamda babamı gördüm. Olmemiş geri dönmüstü yıllar sonra. Ben o na sarılırmaya calışıyordum fakat sarılamıyordum, kosuyordum kosuyordum ama babama bir türlü babama kavuşamıyordum. Aglayarak uyandım. Kızlar da sesimden uyandı.

Hemen benim yanıma geldiler. Bende rüyamı anlattım. Kendimi ilk defa yalnız hissetmiyordum. Sanki düşecek olsam arkamdan biri beni geri kaldıracak gibiydi...