it's not missing them thrat hurts it's wondering if they misses you too.
hindi naman yung break up yung masakit e kundi yung mga memories na paulit ulit mong naiisip. Yung memories na siyang dahilan ng pag-iyak mo sa gabi at pagkadurog ng puso mo dahil kahit anong gawin mo hinding hindi mo na to maibabalik. Hindi mo na pwdng dagdagan pa kasama siya, kahit anong gawin mo MEMORIES na lang lahat yum. Ang pinakamatamis na memories niyo ay siya ring pinakamasakit sa lahat, dahil hinding hindi na yun mauulit pa, Ang mararamdaman mo na lang ay pait at sakit na alaala na lang ang lahat ng yun. Walang time machine para bagohin mo at balikan lahat ng iyon dahil PAG TAPOS NA, TAPOS NA WAG NG IPILIT PA MASASAKTAN KA LANG. At pag nagsawa ka na sa mga memories na patuloy mong binabalikan, maiisip mo naman kung NAMIMISS KA RIN NIYA, yung ang masakit ang magisip kung hindi rin ba siya makatulog sa gabi sa kaiisip tungkol sainyo, kung patuloy din ba siyang umaasa na makakagawa ulit kayo ng mga memories, kung patuloy din ba siyang hinahabol ng mga memories niyo.Pero hanggang dun ka na lang, hanggang pagiisip ka na lang, umaasa na sana balang araw masagot ang mga tanong mo, Ngunit sa pag-asang yun, ay pag-asa din na sana pag dumating ang araw na yun, wala ng sakit, wala ng pait, wala ng papatak na luha, lahat ng alaala ay isa na lang nakaraan na hindi na pait ang dulot kundi isang alaala na ngturo sayo na hindi lahat ay nagtatagal. Na sana sa araw na yun tatawanan mo na lang ito, na kahit namimiss mo ang taong parte ng alaala na yun eh tanggap at alam mo sa sarili mong ALALALA NA LANG TALAGA ANG LAHAT. AT MASASABI MO SA SARILI MONG HINDI KA NA NABUBUHAY SA ALAALA NG NAKARAAN, NA HANDA KA NA MAGMAHAL ULIT AT BUMUO NG MAS MAGAGANDA PANG ALAALA.
