Evden kacmıstım ve kafam cok karısıktı nereye gidecektim tabiki bizimkilerin yanına bu saatte mekanda olurlar mı orsaı muamma
Yavas yavas bizim mekana gidiyodum iceri girdim Aslı icerdeydi kafasını onune egmis dusunuyordu
"Aslıı" diye bagrışımda aslı kafasını kaldırıp bana baktı ilk basta bunun burda ne isi var der gibi.baktı ama sonradan kosarak sarıldı
"Kızım ne isin var senin burda"
"Artık hep burdayım evden kactım" aslı şok
"Kızım nie mal mısın"
"Malım lan malım Aslı hayatımı ailemi bilmiyomus gibi konusma neler cektigimi biliyosun" Aslı bi an durup konustu
"Evet biliyorum ama en azından ailen var en azından sana sahip cıkacak ailen var lan yanında biz biz ne haldeyiz ailemiz var mı kızım bizim biz burda yasamaya bayılmıyoruz miray aklını topla ve siktirgit evine"
Onların ailesi yoklen boyleler bende ailem varken ne farkım var onlardan?
"Aslı dusun lan dusun uvey bi anne babam desen yeni kızıyla cok mutlu ailem mi var lan annem nerde sizin annenizin yeri belli kızım toprakta benim ki nerde beni bırakıp gitti lan ben ondan nefret ederek büyüdüm gercegi ogrenene kadar onsuz buyudum iki yanım eksik"
Gozlerim dolmustu evet benim annemin nerde oldugu belli degil ama onların ki belli toprakta ben hergun annem gelicek diye bekledim 12 yasına kadar.ondan nefret ettim babam gercegi anlatana kadar babam annemi cok dovdugu icin annem evi terk ediyo ben 3 yasımda iken
"Miray ozur dilerim affet" ben sana kusemem ki be deli
"Asıl sen affet bende dinlemedim seni" deyip sarıldık
"Öhö öhö sarılmanız bittimi hanımlar" wayy pic gelmis
"Way pic nabıyon" deyip onlada sarıldık ardından biri daha
"Oo banada gelcen mi" gulup onlada sarıldık
"Ali emre nerden geliyonuz kızı yanlız bırakmısınız"
"Sence" tahminim
"Torbacıdan veya bakkaldan" Ali alkıslayarak
"Afferin akıllı bıdık" dedi pic hala akıllı bıdık diyo ya omzuna bi tane gecirdim
"Mal kimde" dedigim gibi Emre elini cebine attı bi tane uzattı ve ardından hepimize verdi evt bunlar uyusturucu malın 5/4 ünü satar gerisini biz kullanırdık hepimizin yası 15 13 yasında basladık peki sigara 12 diye biliyom ben gercekleri ogrenince onlar ise 11
İlk basta bole yere dusmek istemedim ama onlara cok alıstım onların ailesi yada evi yok diye onları bırakmadım hep onlarlaydım ali aslı hırsızlık yaparlardı ben ve emre de mal satardık
Saat gec oldu hepsi uyudu ben dusunceli bi sekilde elimde sigara ile oturuyordum dusun miray dusun
Evden kacmam dogrumu onlar bu hayata alıstı bende alısıgım ama ben yatagımda yatıyodum polis bizi bulur mu korkusuyla degil ama onlar kucuklukten beri burdalar yetimhaneden kactıklarında geldiler buraya bende o zmn tanıstım onlarla
Diye düsünürken emre geldi yanıma
"Napıyon" emre ilk onla tanıstım parkta ve o bana asık bi aralar hoslanıyodum ama tedavi sırasında biriyle cıkınca sogudum suan duygularım nası bilmiyorum
"Hiic ole oturuyorum seni uyku tutmadı mı" gozlerime kitlendi bi dk konusmadı
"He evt uyku tutmadı" buda ayrı sapsall bi tane daha sigara cıkardım emreye de uzattım oda aldı icerken emre soru sordu
"Peki neden boyle bi yere geldin yani burası cok kotu miray biliyosun ne olursa olsun evden kacmamalıydın" of gine aynı konumu
"Emre sen anla bali annenle baban kucuk yasta seni parka bırakıp kactılar orda ne kadar aglamışındır benimde annem gitti ben hergun annem beni alcak anneme sarılcam diye buyudum uvey bi annenin sefkatine aldandım babamda suan yeni kızıyla cok mutlu bak lan bak kactığımdan haberleri bile yok" emre sigarasını bitirip konustu bende sigara mı iciyorum ve konustu
Arkadaslar yep yeni hikayeyle karsınızdayım bakalım bu nası gidicek eger okuması az olursa bunu kaldırıcam bi oyu eksik gormeyin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Piskopat,Şizofrenler
Novela JuvenilSiz hayatı normal olanlar herkesi mutlu zannedersiniz gülüyolar ya hemen oh ne mutlular falan derseniz ama kimse bilmez ki o insanın içi üzülür ağlar kanar belki ailesi yoktur belalı hayatı vardır ama ailesi olsaydı böle olmazdı çocuğun hayatı hayat...
