Austin mahone

Een zusje

Vanuit Tessa's ogen.

Ik werd wakker in Austin armen.

Hij is zo lief als hij slaapt.

Me mobiel ging af.

Ik klom en klauterde over Austin heen en ging naar me mobiel.

Ik nam op en hoorde me moeder ze zei:

"Kom naar het ziekenhuis ik ga bevallen".

"Uh oke ik kom er zo snel mogelijk aan".

Ik maakte Austin wakker en hij vroeg:

"Wat is er waarom ben je al aangekleed, is er iets".

"Jaa me moeder gaat bevallen kom we moeten naar het ziekenhuis".

We gingen met de auto naar het ziekenhuis.

Eenmaal toen we er waren rende ik naar binnen en vroeg waar me moeder was.

"Ze is op de zevende verdieping en kamer 278".

"Oke dan gaan we daar naartoe"zei de moeder van Austin.

We stonde in de lift toen ik weer werd gebeld.

Ik moest snel komen want de baby komt bijna.

Na een lange tijd ook na de bevalling.

"Wanneer komt de baby weer terug"vroeg ik.

"Na het onderzoek, ze moeten kijken of de baby gezond is"zei me moeder.

Na een lange tijd wachten kwam de baby weer terug.

"Het is een meisje en ze is prachtig mevrouw" zei de dokter.

"Hoe moet ik haar noemen uhh, ik weet het ze heet Lisa"zei me moeder.

"Dat is een hele mooie naam, en ze is mooi ze lijkt op mij haha".

"Wat is parel" zei Austin.

"Dankjewel"zei me moeder.

"Waar is papa"vroeg ik.

"Die is kleertjes kopen".

"Ik ga ook wat halen".

Want naast het ziekenhuis is een stad en daar is een babymode shop, en daar ga ik heen.

"Austin ga je mee?".

"Ja hoor dan koop ik ook wat moois voor die kleine meid".

In de stad gingen we naar de babymode shop.

"Daar is het".

We liepen naar binnen en ik zag de leukste baby kleren ever.

Toen we uit de shop kwamen vertelde we elkaar wat we hadden gekocht.

"Ik heb een roze jurk gekocht met glitters een ballerina's met voetverwarming".

"Ik een neon blauwe met roze hartjes jurkje gekocht en schoentjes met een kleine hak" zei Austin.

Lisa zal hier wel blij mee zijn dacht ik.

Maar jammer dat ze nog niet kan praten want dan kan ze zeggen wat ze er van vind.

Ik denk wel dat ze het mooi zal vinden, want ja ik heb het uitgezocht, en dat van Austin zal ze ook mooi vinden hoop ik.

We liepen terug naar het ziekenhuis.

We gingen weer met de lift naar de zevende verdieping en kamer 278.

Daar was mijn zusje, ze is een knapperd.

Na alles gingen Austin en ik en zijn moeder weer naar huis.

Ik gaf me moeder nog een dikke zoen want ze moet nog even blijven.

Niet voor iets ergs gelukkig.

Eenmaal thuis tilde Austin en kuste me.

En ik kuste hem terug.

Het leuke aan hem vind ik dat hij vertrouwen in me heeft en dat ik hem kan vertrouwen.

Maar Megan die vind ik een stomme trien.

Maar ze heeft het zelf verpest, dus het is niet mijn schuld,maar ik vis wek dat ze sorry kan zeggen maar dat doet ze toch niet, zo is Megan wel hoor.

"Zou Megan nog sorry zeggen".

"Weet het echt niet, zo is Megan niet"zei Austin.

"Ik snap het niet, waarom doet ze me dit aan ik heb toch niks verkeerds gedaan".

"Nou je bent wel bijna altijd bij mij" zei Austin.

"Als ik geen afspraken heb anders ben ik er niet".

"Daarin heb je gelijk" zei Austin en hij gaf me een dikke zoen.

"Zullen we naar de bioscoop" vroeg ik.

"Ja hoor naar welke film?" vroeg Austin.

"Liefde's spel".

"Goeie keuze even kijken of die vanavond draait" zei Austin.

Na een lange avond ging ik naar huis daar zat me vader op me te wachten en ik ging naar bed.